اثر تمرين منظم ورزشي بر پروتئين‮هاي مرتبط با آتوفاژي (5GTA) و (7GTA) در بافت چربي سفيد موش‮هاي داراي تغذيه پرچرب‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

هدف: مطالعات نشان داده اند كه آتوفاژي (فرايند خود تجزيه اي وابسته به ليزوزوم) در بافت چربي افراد چاق داراي تغذيه پرچرب افزايش تنظيمي مي يابد. پروتئين هاي مرتبط به آتوفاژي يعني ATG5و ATG7 در مراحل اوليه فرايند آتوفاژي نقش كليدي ايفا مي كنند. از طرف ديگر نشان داده شده است كه تمرينات ورزشي ، بدعملكردي يا بدسازگاري بافت چربي، كه در افراد چاق بروز مييابد، را از طريق سازوكارهاي سلولي مختلف اصلاح مي كنند. از اين رو، اين سوال مطرح مي شود كه آيا تمرينات ورزشي مي تواند بيش تنظيمي آتوفاژي، كه در بافت چربي افراد چاق و داراي تغذيه پرچرب بروز مي يابد، را تعديل نمايد. بنابراين، هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر تمرين منظم ورزشي بر بيان ژن هاي  5GTA و 7GTA  در بافت چربي سفيد موشهاي داراي تغذيه پرچرب است. مواد و روشها: 12 سر موش سوري نر نژاد 6/LB57C با سن تقريبي چهار هفته و با وزن تقريبي 12 گرم از مركز مطالعات تجربي و مقايسه‌اي دانشگاه علوم پزشكي ايران خريداري شدند. اين موش ها به صورت تصادفي در سه گروه؛ كنترل (هفت سر)، تغذيه پرچرب (هفت سر) و تمرين ورزشي –تغذيه پرچرب (هفت سر) جاي گرفتند. موشهاي گروه تغذيه پرچرب، بهمدت 21 هفته رژيم غذايي پرچرب (24 درصد) دريافت كردند. موش هاي گروه تمرين ورزشي تغذيه پرچرب، علاوه بر اينكه رژيم غذايي پرچرب دريافت مي كردند، بهمدت شش هفته، تحت تمرين استقامتي تداومي بر روي نوارگردان قرار گرفتند. پس از پايان مداخله پژوهش، موش ها بي هوش شدند و بافت چربي احشائي منطقه اپيديديمال براي اندازه گيري آزمايشگاهي با جراحي خارج شد. براي اندازه گيري بيان نسبي ژن هاي يعني 5GTA و 7GTA از روش RCPemiT laeR استفاده شد. داده هاي پژوهش از طريق آزمون تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي تحليل آماري شدند.  نتايج: داده هاي اين پژوهش نشان داد كه بيان mRNAي ژن هاي  ATG5 و ATG7  در بافت چربي گروه تغذيه پرچرب در مقايسه با گروه كنترل بيش از دو برابر بيشتر بود (p 0.05). همچنين بيان mRNA ي اين ژنها در گروه تغذيه پرچربتمرين ورزشي در قياس با گروه كنترل بيشتر بود (0.01 p). مهم تر اينكه بيان ژن 7GTA در گروه تغذيه پرچربتمرين ورزشي در قياس با گروه تغذيه پرچرب 5/1 برابر بيشتر بود (50.0 p). با اين حال، بيان ژن 5GTA  در گروه تغذيه پرچربتمرين ورزشي در قياس با گروه تغذيه پرچرب تفاوت معني دار نداشت (50.0 p).  نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش دلالت بر اين دارد كه تغذيه پرچرب در طولاني مدت موجب افزايش بيان ژنهاي عوامل دخيل در مرحله اوليه فرايند آتوفاژي (يعني 5GTA و 7GTA) در بافت چربي سفيد مي شود و تمرين منظم ورزشي، افزايش بيان ژن 7GTA ناشي از تغذيه پرچرب را تقويت مي كند، اما اين تمرين، ميزان بيان افزايش يافته 5GTA ناشي از تغذيه پرچرب را تغيير نمي دهد. بر اين اساس مي توان استدلال كرد كه توام شدن تمرين ورزشي و تغذيه پرچرب موجب تحريك بيشتر سازوكار آتوفاژي در بافت چربي سفيد ميشود كه احتمالاً سازگاري مثبتي در جهت نمو بافت چربي باشد.