تحليل حقوقي ماهيت توافقات درضمن طلاق توافقي

توافقات ضمن طلاق توافقي با نزديك كردن آثار طلاق به چهره‌ دلخواه زوجين، باب نسبتاً جديدي را به مباحث حقوق خانواده افزوده است. از آنجا كه اين توافقات با تراضي زوجين در ضمن طلاق درج مي‌شوند، روشي كارآمد براي جلوگيري از تنش‌هاي ناشي از طلاق مي‌باشد؛ اما با عدم تبيين ماهيت آن از هدف خود دور مانده است. چه طلاق توافقي، چه خود توافقات چندان مورد پژوهش ماهيت‌شناسي قرار نگرفته‌اند. از مباحث اختلافي درخصوص طلاق توافقي، كشف ماهيت آن است. ما در اين مقاله با نظر به اين اختلاف، به‌دنبال پاسخگويي به اين سؤال هستيم كه ماهيت توافقات ضمن طلاق توافقي چيست. آنچه اين نوع طلاق را از طلاق ساده متمايز مي‌كند، تراضي زوجين با يكديگر در آثار طلاق است؛ اما نقش اين تراضي تبيين نشده است تا مشخص گردد توافقات انجام‌شده تنها داعي و انگيزه در طلاق است يا شرط ضمن طلاق. اين پژوهش به روش توصيفي - تحليلي با بررسي ماهيت طلاق توافقي و توافقات ضمن آن، مشخص مي‌كند كه اين توافقات از جنس شرط مي‌باشند. بنابراين از مقررات قانون مدني در مبحث شروط پيروي مي‌كنند كه مهم‌ترين اثر آن برخورداري اين توافقات از ضمانت‌اجراي عدم انجام شرط است.