واكاوي ساختار عاملي سازه‌هاي تأثيرگذار بر پذيرش و توسعه كشت گندم دوروم در مناطق روستايي ايران

هدف اصلي پژوهش حاضر تبيين عوامل تأثيرگذار بر پذيرش و توسعه كشت گندم دوروم در مناطق روستايي پنج استان فارس، خوزستان، كرمان، ايلام و تهران با استفاده از مدل معادلات ساختاري بود و براي جمع آوري اطلاعات لازم از پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماري تحقيق شامل كليه گندم‏كاران استان هاي يادشده بود. حجم نمونه آماري با استفاده از جدول تعيين حجم نمونه كرجسي و مورگان 274 نفر تعيين شد و نمونه هاي آماري با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي چندمرحله اي با انتساب متناسب انتخاب شدند. براي تعيين ميزان پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ و شاخص پايايي مركب (CR) و به منظور تعيين روايي همگراي مؤلفه ها نيز از شاخص ميانگين واريانس استخراج‏ شده (AVE) استفاده شد، كه نتايج حاكي از مطلوب بودن شاخص هاي مورد بررسي بود. تحليل‌داده‌ها با استفاده ‌از روش ‌مدل‌سازي معادلات ‌ساختاري ‌با ‌بهره گيري از ‌نرم‌افزار LISREL‌ نسخه 8/5 ‌و SPSS نسخه 22 صورت گرفت. نتايج مطالعه مؤيد تأثير مثبت و معني دار بين مؤلفه هاي تبيين كننده تأثيرگذار بر تمايل به پذيرش كشت گندم دوروم بود؛ همچنين، مدل معادلات ساختاري، در مجموع، 47 درصد از تغييرات متغير تمايل به پذيرش كشت گندم دوروم را پيش ­بيني مي‏ كرد. در نهايت، انتظار مي رود كه نتايج پژوهش حاضر در تدوين راهكارهاي ترويج و توسعه گسترده تر كشت گندم دوروم در مناطق روستايي كشور توسط مروجان مفيد واقع شود.