راهبردهاي توسعه گردشگري روستايي با استفاده از تحليل تركيبي SWOT – QSPM (مورد مطالعه: روستاي فهرج استان يزد)

گردشگري روستايي به عنوان فرايندي در توسعه روستايي قلمداد مي شود كه با ايجاد فعاليت هاي مكمل كشاورزي، مي تواند زمينه توسعه اقتصادي و زيست محيطي روستايي را در زمينه افزايش درآمد، اشتغال زايي و معيشت پايدار روستايي فراهم كند و بهبود كيفيت زندگي و توزيع متعادل و مناسب خدمات و تسهيلات را در چارچوب توسعه منطقه اي و محلي به همراه دارد. هدف از انجام اين پژوهش، شناسايي عوامل دروني و بيروني و ارائه استراتژي هاي مناسب با توسعه گردشگري روستايي در روستاي فهرج است. در اين راستا از تحليل تركيبي SWOT و QSPM استفاده شد كه يك روش توصيفي – تحليلي است. در ابتدا به كمك پرسشنامه، اطلاعات مورد نياز از گردشگران گردآوري شد. در فرايند تحليل، از ماتريس هاي ارزيابي عوامل داخلي استفاده شد كه نشان دهنده وضعيت نامساعد عوامل دروني است و همچنين ماتريس ارزيابي عوامل خارجي كه نشان مي دهد گردشگري روستايي به خوبي توانسته از فرصت ها بهره برده و از تهديدها دوري گزيند. سپس بهترين استراتژي با استفاده از ماتريس عوامل داخلي – خارجي، استراتژي هاي گروه WO شناخته شد. درنهايت از ماتريس برنامه ريزي استراتژيك كمي استفاده كه استراتژي هاي گروه WO را اولويت بندي نمود.