واكاوي موانع و تنگناهاي توسعه بوم‌گردي عشايري (مورد مطالعه: عشاير استان چهارمحال و بختياري)

در حالي كه ايران از نظر منابع طبيعي و گردشگري جزو ده كشور برتر جهان است اما تنها يك درصد از درآمد جهاني گردشگري را به خود اختصاص داده است. استان چهارمحال و بختياري به علت برخورداري از موقعيت ممتاز جغرافيايي، گردشگري و استراحتگاهي، در مقوله گردشگري از ظرفيت بالقوه بالايي برخوردار است. اين استان به دليل حضور عشاير در منطقه و جاذبه‌اي كه حضور آن ها براي گردشگران ايجاد مي‌كند در بحث بوم‌گردي عشايري جزو پيشگامان اين صنعت به شمار مي‌آيد. ليكن هنوز موانع زيادي بر سر راه توسعه ظرفيت بوم‌گردي عشايري در استان وجود دارد. لذا هدف از اين پژوهش شناسايي موانع توسعه بوم گردي عشايري در اين استان به ويژه شهرستان كوهرنگ است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي؛ از نظر روش، اكتشافي و از حيث نحوه گردآوري داده‌ها كيفي است. جامعه آماري را خبرگان حوزه گردشگري و آشنا با عشاير منطقه تشكيل مي‌دهد. روش نمونه‌گيري از نوع غيراحتمالي و گلوله برفي است و تعداد 15 خبره بر اساس حد كفايت نمونه‌گيري و قاعده اشباع نظري انتخاب شدند. جمع‌آوري داده‌ها به شيوه مصاحبه‌ نيمه ساختاريافته است. با تحليل مصاحبه‌ها، موانع توسعه بوم گردي عشايري در قالب 63 مضمون پايه، ده مضمون سازمان‌دهنده و شش مضمون فراگير به دست آمد. مضامين فراگير عبارتند از: ضعف زيرساخت‌ها، ضعف حمايت‌هاي دولتي، محدوديت‌هاي زيست‌محيطي، ضعف سرمايه اجتماعي- فرهنگي و ضعف سازوكار جذب گردشگر است.