مقايسه اثر پيرسازي رطوبتي بر رفتار خمشي و كمانشي دو نوع ساختار ساندويچي مبتني بر هسته بالسا

‌به رغم ويژگي‌هاي منحصر به فرد برتر بالسا نظير قيمت مناسب و خواص مكانيكي عالي، آب‌دوستي و حساسيت فراوان اين ماده به جذب رطوبت، استفاده روزافزون از آن را در ساخت سازه‌هاي پيشرفته دريايي با چالش جدي مواجه نموده است. در صورت نفوذ رطوبت به پوسته‌هاي كامپوزيتي، ساختارهاي ساندويچي مبتني بر هسته بالسا دچار جذب آب شديد شده و انسجام ساختاري آن به مخاطره مي‌افتد. در اين مطالعه، به منظور ارتقاء خواص مكانيكي و همچنين مقاومت محيطي ساختارهاي ساندويچي مبتني بر هسته بالسا در مواجهه با شرايط محيطي مرطوب، ايده استفاده از چندلايه‌هاي اليافي فلزي به جاي پوسته‌هاي كامپوزيتي پليمري پيشنهاد شده است. بدين منظور، ساختارهاي ساندويچي با هسته بالسا و دو نوع پوسته كامپوزيتي ساخته‌شده از الياف شيشه/اپوكسي و چندلايه اليافي فلزي تحت آزمون‌هاي شرايط محيطي و مكانيكي قرار گرفتند. اهم نتايج به دست آمده از آزمون پيرسازي 100روزه در آب نشان مي‌دهد كه حداكثر ميزان جذب آب در نمونه‌هاي ساندويچي با پوسته كامپوزيت الياف شيشه/اپوكسي و چندلايه اليافي فلزي با لبه‌هاي آب‌بندي‌شده و داراي آسيب مصنوعي به ترتيب 106.71% و 83.32% است. همچنين با بررسي رفتار خمشي و كمانشي دو نوع ساختار ساندويچي مذكور، پيش و پس از فرايند پيرسازي رطوبتي مشخص شد كه كاهش بار خمشي، سفتي خمشي و بار كمانشي بيشينه ناشي از پيرسازي رطوبتي در نمونه‌هاي ساندويچي با پوسته كامپوزيت الياف شيشه/اپوكسي با لبه‌هاي آب‌بند به ترتيب 23.43%، 23.15% و 36.14% و براي نمونه‌هاي با پوسته چندلايه اليافي فلزي به مراتب كمتر و به ترتيب 13.57% و 11.06% و 16.14% بوده است.