اعتباريابي و تدوين مقياس بي ‌ثباتي خانواده ايراني مبتني بر تجربه‌ زيسته زنان با تجربه روابط فرا زناشويي : يك مطالعه تركيبي

مقدمه : پژوهش‌هاي مختلف دلايل گوناگوني را براي بي ‌ثباتي خانواده ايراني برشمرده‌اند؛ اما آنچه در اين ميان مغفول مانده، مقياسي بومي براي چنين بررسي‌هايي است، از‌اين ‌رو هدف پژوهش حاضرتدوين و اعتباريابي مقياس بي ‌ثباتي خانواده ايراني بر اساس تجربه زيسته زنان با تجربه روابط فرا زناشويي بود. روش بررسي:روش پژوهش حاضر آميخته بود. در قسمت كيفي پژوهش از مصاحبه‌هاي نيمه‌ ساختار يافته براي بررسي تجربه زيسته زنان با تجربه روابط فرا زناشويي استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر زنان داراي روابط فرا زناشويي مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر يزد در سال 1398 بود كه با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي 540 نفر انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه سازگاري زناشويي و نگرش به خيانت استفاده شد. يافته ها: براي بررسي عوامل مستخرج از مصاحبه‌ها از روش‌هاي تحليل عاملي اكتشافي، روش آلفاي كرونباخ براي بررسي پايايي، روايي همزمان براي بررسي ميزان روايي مقياس و همچنين تحليل عاملي تاييدي براي بررسي برازش مدل مفهومي پژوهش استفاده شد. نتيجه گيري: نتايج عوامل بي ‌ثباتي خانواده ايراني را در سه سطح و پنج خرده مقياس شامل: نقش مادرانه و اسطوره‌هاي مذهبي، فرزند پروري و دانش تربيتي والدين، عزت نفس و احساس حقارت، چالش‌هاي رابطه و زيبايي شناسي و جامعه گريزي و روابط پيش از ازدواج شناسايي مي‌كند. كه در يك مقياس 35 سوالي با نام «مقياس بي ‌ثباتي خانواده ايراني » مورد سنجش قرار مي‌گيرند. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه ابزار بي‌ ثباتي خانواده ايراني از روايي و پايايي مطلوبي برخوردار است و آلفاي كرونباخ كل مقياس برابر با 0.89 مي‌باشد.