بررسي و تحليل رفتار هويّتي مهاجران قومي در كلان‌شهر تهران (مطالعه موردي: ساكنان آذربايجاني منطقۀ 10 تهران)

امروزه مهاجرت در كشورهاي درحال‌توسعه به يك امر چشمگير تبديل شده و در ايران نيز تهران به‏عنوان بزرگ‌ترين شهر كشور و به علّت تمركز امكانات و خدمات، جاذبترين مكان براي مهاجرين قومي از اقصي نقاط كشور محسوب ميشود. با اين وجود، ازلحاظ سياسي‑امنيتي، ابراز رفتارهاي فرهنگي‑هويّتي مختلف و حتّي متعارض از سوي مهاجران قومي در كلان‌شهر تهران ميتواند باعث تضعيف يكپارچگي اجتماعي‑فرهنگي شهر شود و حتّي امنيت اجتماعي آن را به چالش بكشد كه اين امر براي ساكنان مهاجر آذربايجاني به عنوان بزرگ‌ترين گروه قومي مهاجر در تهران نمود بيشتري دارد. لذا، اين پژوهش سعي دارد با روش توصيفي‑تحليلي، رفتارهاي هويّتي و رابطۀ بين حس تعلّق به هويّت قومي و ملّي را در ميان ساكنان مهاجر آذربايجاني كلان‌شهر تهران (منطقۀ 10 تهران) مورد مطالعه قرار دهد. درمجموع، طبق يافته‌هاي اين پژوهش، رفتارهاي هويّتي ساكنان مهاجر آذربايجاني، عليرغم گرايش به هويّت قومي، به خاطر سابقه طولاني علاقه مندي آذربايجاني‌ها به كشور و هويّت ملّي، بيشتر در راستاي همگرايي با هويّت ملّي است.