نقش پدافند غيرعامل در مقابله با حملات اگروتروريسم در منابع طبيعي (مطالعه موردي: عوامل قارچي)

اگروتروريسم در حوزه منابع طبيعي عمدتاً شامل استفاده از عوامـل بيولوژيـك مختلف از جمله قارچ، باكتري، ويروس و انـواع حشـرات، توسط گـروه‏هـاي تروريسـتي به‌منظور از بين بردن درختان جنگلي و منابع طبيعي، ايجاد ترس، زيان‏هاي اقتصادي و كاهش ثبات (سياسي  - اجتماعي) مـي‏باشـد. با اجراي سياست‏‏هاي موفقيت‏آميز مبارزه با تروريسم و ايجاد محدوديت در فعاليت‏هاي سازمان‏هاي تروريستي، حملات اگروتروريستي گسترش يافته است. افزايش چنين تهديداتي رابطه مستقيم با پيشرفت روش‏هاي مهندسي ژنتيك و علوم زيستي دارد كه متخاصمين از آن در جهت سوء استفاده مي‏نمايند. در چنين شرايطي مؤسسات تحقيقاتي، كشاورزي و منابع طبيعي در موقعيتي منحصر به فرد براي كمك به سازمان‏هاي اطلاعاتي و نظامي قرار دارند كه مي‏توانند از طريق شناسايي تهديدها، با استفاده از بيوتكنولوژي كشاورزي و ايمونولوژي گياهي، گياهان مقاوم و يا روش‏هايي در جهت تقويت ايمني محصولات در برابر عوامل بيماري‌زاي موجود و نوظهور ارائه نمايند. هدف از پژوهش حاضر اين است كه نشان دهد چگونه مي‏توان از پدافند غيرعامل به‌عنوان شاخصي براي تأكيد بر افزايش توان پيشگيري، تشخيص و كشف، واكنش و بازيابي منابع طبيعي در برابر اقدامات اگروتروريستي استفاده نمود. اين پژوهش توصيفي، تحليلي و از نظر نوع، كاربردي بوده است و جامعه نمونه بر اساس فرمول كوكران شامل 108 نفر از اساتيد و دانشجويان حوزه منابع طبيعي بوده است. بعد از جمع‏آوري اطلاعات، پرسشنامه‏‏اي متشكل از 11 سؤال در رابطه با متغيرهاي پژوهش تهيه گرديد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه پدافند غيرعامل با تأمين و راه‏اندازي آزمايشگاه مركزي، بررسي و نظارت دقيق ورود منابع ژنتيكي گياهي و جانوري در مرزهاي كشور، رصد دوره‏اي و منظم از مناطق مختلف و ايجاد بانك‏هاي اطلاعاتي مي‏تواند با تشخيص به موقع تهديد، به سرعت مانع از گسترش خسارت و نابودي در عرصه‏ هاي منابع طبيعي شود.