مدلسازي و پيش‌بيني روند مرگ ومير ناشي از حوادث در استان گلستان براساس مدل لي كارتر: 1407 – 1390

مقدمه و هدف: سوانح و حوادث يكي از علل عمده مرگ‌ومير است و بار اقتصادي-اجتماعي زيادي را بر جامعه تحميل مي‌كند. هدف اين پژوهش، مدل‌سازي و پيش‌بيني روند مرگ‌ومير ناشي از حوادث در استان گلستان طي سال‌هاي 1390 تا 1407 است. روش كار: نوع مطالعه تحليل ثانويه بر اساس داده‌هاي موجود بود. اطلاعات مورد نياز از واحد آمار معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي گلستان به‌دست آمد و پس از ورود در نرم‌افزار Microsoft Office Excel 2016 پالايش شد. سپس تمام مراحل تحليل و برازش مدل لي كارتر با استفاده از پكيج Demography 18/1 وStMoMo  در نرم‌افزار R/3/62 انجام شد. يافته‌ها: ميزان مرگ ناشي از حوادث در سال 1390 در كل جمعيت 0/51، در زنان 0/23 و در مردان 0/78 در هر 1000 نفر جمعيت محاسبه شده است. پيش‌بيني مي‌شود در سال 1407 در گروه سني بيشتر از 80 سال به 2/17 در كل جمعيت، 2/12 در مردان و 1/77 در زنان (در هر 1000 نفر جمعيت) برسد. در هر دو گروه زنان و مردان، بيشترين افزايش ميزان مرگ ناشي از حوادث به گروه‌هاي سني بيشتر از 50 سال مربوط خواهد بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه، روند مرگ‌ومير ناشي از حوادث در استان گلستان صعودي است؛ بنابراين، لازم است در راستاي كاهش حوادث و سوانح برنامه‌ريزي شود و در اين راستا استراتژي‌هاي مشخصي با تبيين نقش همه ذي‌نفعان تدوين و اجرا شود.