تفاوت تجربۀ زيستۀ همسران سالم و همسران سوگوار در دورۀ همه‌‌گيري ويروس كرونا

ويروس كرونا تأثيرات قابل توجهي بر روابط همسران گذاشته است. ميزان مرگ‌ومير ناشي از آن نيز چالشي جدي است. هدف از پژوهش حاضر شناسايي و بررسي تفاوت تجارب زيستۀ همسران سالم و همسران سوگوار در دورۀ همه‌گيري ويروس كرونا بود. روش پژوهش، كيفي از نوع پديدارشناسي تفسيري بود. جامعه آماري پژوهش كليۀ همسران سالم استان‌هاي تهران و خراسان رضوي، كه از ابتداي شيوع ويروس كرونا خود و همسرشان به اين بيماري مبتلا نشده‌اند و كليۀ همسران اين دو استان كه همسرشان را به دليل ابتلا به بيماري كرونا از دست داده‌اند، بودند. نمونه شامل 9 همسر سالم و 8 همسر سوگوار بود. روش نمونه‌گيري در دسترس براي همسران سالم و روش هدفمند و گلوله‌برفي براي همسران سوگوار به كار گرفته شد. مصاحبه‌ها به شكل نيمه‌‌ساختاريافته انجام شد، سپس كلمه‌به‌كلمه پياده‌سازي شده و به روش كلايزي تجزيه و تحليل شد. 4 مضمون اصلي در تجارب هر دو گروه همسران شامل: نگراني‌ها، واكنش‌هاي شخصي، تغييرات روابط اجتماعي و تغيير ديدگاه، شناسايي شد. تفاوت عمده در زيرشاخه‌هاي مضمون‌هاي شناسايي شده (به‌طور مثال نگراني‌هاي مربوط به ابتلا به بيماري براي همسران سالم و نگراني‌هاي مربوط به ادامه زندگي براي همسران سوگوار) بود و با توجه به مشترك بودن سوالات، در مضمون‌هاي اصلي شباهت داشتند. نتايج پژوهش با شناسايي عميق تجارب اين دو گروه از همسران، به اين مسئله پي برد كه مراقبت از خود و خانواده در برابر بيماري كرونا يا فوت بر اثر آن، مي‌تواند مسائل قابل توجهي را ايجاد كند و لازم است به تناسب شرايط خانواده‌ها، برايشان سيستم‌هاي حمايتي فراهم شود.