تأثير تعارض كاركردي و اشتراك دانش بر قابليت‌هاي بازاريابي: تحليل نقش تعديلگري ارتباطات و شدت تعارض

امروزه سازمان‌ها جهت درك و برآوردن نيازهاي مشتريان و جلوگيري از گرايش آنان به رقبا، بايد آمادگي واكنش به محيط روبه‌رشد رقابتي داشته باشند؛ به‌طوري‌كه بتوانند نسبت به برآوردن نيازهاي مشتريان و حفظ آنان هوشياري نشان دهند. ازاين‌رو بسياري از سازمان‌ها استراتژي‌هاي خود را در راستاي بهبود قابليت‌هاي بازاريابي قرار داده‌اند. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير تعارض كاركردي و اشتراك دانش بر قابليت‌هاي بازاريابي با تحليل نقش تعديلگري كيفيت ارتباطات و شدت تعارض در هتل پنج ستاره درويشي مشهد است. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش، كاركنان هتل درويشي مشهد با تعداد 335 نفر است كه با استفاده از جدول كرجسي مورگان 179 نفر به‌عنوان نمونه موردبررسي انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه توزيع شد و پايايي پرسشنامه با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و پايايي مركب و روايي پرسشنامه از طريق روايي محتوا، همگرا و واگرا و نيز تحليل عاملي تأييدي، تأييد شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از تكنيك مدل يابي معادلات ساختاري و نرم‌افزار اسمارت پي‌ال‌اس انجام شد. يافته‌ها حاكي از آن است كه تعارض كاركردي بر اشتراك دانش و نيز اشتراك دانش بر قابليت‌هاي نوآوري و پاسخگويي تأثيرگذار است؛ همچنين كيفيت ارتباطات تأثير اشتراك دانش بر قابليت نوآوري و قابليت پاسخگويي را تعديل مي‌كند.