شناسايي تركيبات شيميايي و مقدار كربوهيدرات هاي محلول درمان شكر تيغال (Trehala manna)

مقدمه: يكي از چالش برانگيزترين مسائل در صنايع غذايي و دارويي، يافتن ساكاريدهاي موثر و ايمن از منابع طبيعي، در مقايسه با نمونه هاي مصنوعي آن است كه مي توانند عوارض جانبي داشته باشند. در اين راستا، مان شكر تيغال(Trehala manna) منبع اميدوار كننده اي در نظر گرفته شد كه از اصلي ترين مانهاي طبيعي توليد شده در طبيعت است و توسط برخي از گونه هاي شكر تيغال Echinopes در پاسخ به فعاليت حشرات توليد مي شود.مواد و روش ها: نمونه‌هاي مان شكر تيغال از مناطق شيراز، جهرم، بنارويه، تهران، سبزوار و مهريز جمع‌آوري شد و دي ساكاريدهاي محلول در آب و ساير اجزاي شيميايي آن تعيين شد.يافته ها: بيشترين درصد پروتئين (2/97% )، چربي (0/87 % )، رطوبت (83/۰ %)، فيبر (0/83 %) و خاكستر (3/51% ) به ترتيب مربوط به نمونه‌هاي جهرم، سبزوار، مهريز، جهرم، بنارويه بود. نمونه بنارويه داراي بيشترين نسبت ترهالوز (17/11 درصد) بود. اما نمونه شيراز داراي بيشترين ميزان قند كل (115 ميلي گرم در گرم) و قند محلول در آب (45 ميلي گرم در گرم) در بين ساير نمونه ها بود. مقدار ساكارز، گلوكز و فروكتوز به ترتيب 4/1-2/8، 7/6 -4/5 و 4/6 -2/1 ميلي گرم بر گرم بود. در همه موارد اختلاف معني‌دار بود (p 0.05) .نتيجه گيري: منشأ مان هاي شكر تيغال در مناطق مختلف ايران بر تركيبات شيميايي آن به ‌ويژه ترهالوز تأثير بسزايي داشت. در اين راستا، مان شكر تيغال از منطقه بنارويه مي تواند به عنوان منبع مناسب ترهالوز (17/11 درصد) براي مصارف صنعتي و توليد غذاي كاربردي مورد استفاده قرار گيرد.