تحليل نشانه شناسانه تمثيل هاي منطق الطير عطار در نقوش تزييني آرامگاه امام زاده روشن آباد گرگان

گرچه مطالعات نشانه شناسي در ابتدا با رويكرد زبان شناسانه ظهور كرد اما به سرعت در زمينه هاي مختلف هنري، ادبي و اجتماعي و ... همچون ابزاري كارآمد به كار گرفته شد تا آثار هنري را به عنوان يك نظام فرهنگي بررسي كرده و رمزگان ها و مفاهيم مستتر در آنها را بيابد. در پژوهش حاضر تلاش بر اين است تا از اين ابزار كارآمد در جهت بررسي نقش مايه هاي تزييني بناي روشن آباد گرگان و تطبيق آن با تمثيل هاي منطق الطير عطار، استفاده شود زيرا در ميان نقوش تزييناتي اين بنا نقش مايه هاي حيواني متفاوتي به چشم ميخورد كه در مقايسه با نقوش ديگر بنا به نظر ميرسد جنبۀ نمادگرايانۀ آنها بسيار برجسته تر است و نيز نشانه هاي بارزي را در آن ها مي توان در رابطه با تمثيل هاي عطار در منطق الطير يافت كه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور ابتدا تلاش شده است تا پيوند نقش مايه هاي مورد نظر با نمادهاي عرفاني منطق الطير مورد بررسي قرار گرفته و سپس از منظر نشانه شناسي مورد تحليل قرار گيرد. در نتيجۀ مطالعات صورت گرفته در اين مقاله، مي توان گفت: تصاوير ياد شده پيوندهاي قابل ملاحظه اي با نمادهاي عرفاني به كار رفته در منطق الطير عطار دارند و در واقع تجسم دريافت طراح از اين مفاهيم اند و بر مدلول هاي ذهني او دلالت دارند. اين پژوهش بر اساس روش توصيفي و تحليلي و با رويكرد كيفي به تجزيه و تحليل اطلاعات پژوهشي مي پردازد كه در اين زمينه از دانش نشانه شناسي بهره مي برد، ابزار جمع آوري اطلاعات در آن بر اساس روش مشاهده اي است كه در مواجهه با نمونه‌ مورد مطالعه از روش مشاهده‌ مستقيم و توصيفي استفاده مي كند اما براي جمع آوري اطلاعات و مطالعه‌ نقوش در بستر تاريخي از روش اسنادي و كتابخانه اي بهره مي برد.