بررسي انسجام نظري اقتصاد نهادگرايي جديد

هدف پژوهش حاضر، بررسي انسجام يا التقاط نظري اقتصاد نهادگرايي جديد بر اساس الگوي چهارمرحله اي تلينگز است. بررسي اولين گام نشان مي دهد كه نهادگرايان جديد به منظور عدم تقابل آشكار با جريان قدرتمند علمي آن زمان، هدف خود را تعديل فروض نئوكلاسيكي اعلام كردند، اما در واقع هدف اصلي آن‌ها، گسترش و تقويت تفكر نهادي در بستر نئوكلاسيكي بود. بررسي گام دوم نشان مي دهد كه اين نحله با لحاظ فروضي نظير فردگرايي روش شناختي و عقلانيت محدود، چارچوب نهادي را به عنوان قواعد تعاملي مي داند كه افراد از آن براي كاهش هزينه مبادله استفاده مي كنند. هزينه مبادله نقطه اتصالي است كه نهادها را به عملكرد اقتصادي نئوكلاسيكي وارد مي كند، پس مي توان نتيجه گرفت كه نهادگرايي جديد در برقراري فرازبان موفق بوده است. در گام سوم، مشخص مي شود كه تركيب از نوع سنتزي و عمودي است. بررسي عميق موضوع در گام آخر نشان مي دهد كه مهم‌ترين چالش نهادگرايي جديد، بروز پسگرد نامحدود نهادي به علت بهينه سازي مشروط به چارچوب نهادي است. وقوع چنين تعارضاتي دال بر التقاط نظري ناآگاهانه نيست، بلكه به علت استفاده از نظريه نئوكلاسيك به عنوان ابزاري براي نفوذ تفكر نهادي ميان اقتصاددانان است. جميع اين نتايج حكايت از انسجام مناسب اين جريان به عنوان يك برنامه پژوهشي دارد.