بازخواني رمزگان‌شناختي اشعار محمد عفيفي مطر بر اساس سياق سخن و طبقه‌بندي آن بر پايه نظريه دنيل چندلر

رمزگان يا صورت تأويل شده رمز بر اساس سياق سخن و چيدمان طولي و عرضي اجزاي آن، يكي از مهم‌ترين و در عين‌ حال پيچيده ترين طرق رسيدن به لايه هاي نهان هر سروده يا نوشتار ادبي و كشف وجوه نامحسوس آن به شمار مي آيد كه شاعر يا نويسنده در آن از رمز به گستره مشهودي بهره برداري كرده باشد. نوشتار حاضر با رويكرد توصيفي تحليلي پس از ارائه تعريفي جامع از مفهوم رمز، با تكيه بر نظريه دنيل چندلر مبني بر آفريده شدن رمزگان تازه از بطن رمز ادبي مستعمل و امكان طبقه بندي آن در زير مجموعه هاي گوناگون مانند اجتماعي، سياسي و يا حتي تفسيري و زباني به بازخواني شعر محمد عفيفي مطر مي پردازد. اين بازخواني به بررسي سياقي سروده وي يعني تبيين تأثيرپذيري هر رمز از واژگان و تعابير هر عبارت و ميزان اين اثربخشي در آفرينش معاني تازه و بديع اهتمام دارد. اين پژوهش قصد دارد تا نوآوري محمد عفيفي مطر در سرودن اشعار عميق و لايه بندي شده با به‌كارگيري رموز مستعمل ادبي و خلق رمزگان تازه به‌ واسطه آن‌ها را شرح داده و حاصل را به ياري نظريه دنيل چندلر طبقه بندي نمايد. شاعر همواره در تلاش بوده است تا از رمز تنها بهره برداري ادبي نكرده بلكه با استفاده از آن سعي داشته تا گاهي در لباس يك مصلح اجتماعي و گاه در كسوت يك ناقد سياسي به اصلاح جامعه و نقد وضع سياسي مواجه با خود بپردازد؛ وي در اين امر تنها به شرح نقطه ضعف موجود اكتفا نكرده و به طرح راه حلي مطلوب از نظر خود نيز پرداخته است.