وزن دهي مراحل طرح راهبرد توسعۀ شهري براساس اهميت منافع ذي‌نفعان با استفاده از تكنيك گسترش عملكرد كيفيت (نمونه موردي: شهر كاشمر)

هدف مقاله حاضر كشف ارتباط ميان منافع ذي‌نفعان و وزن مراحل برنامه راهبرد توسعه‌ شهري در شهر كاشمر است. برنامه راهبرد توسعه‌ شهري با رويكردي مشاركتي به دنبال جذب همكاري گروه‌هاي ذي‌نفع با هدف به حداكثر رساندن اثربخشي برنامه‌هاي توسعه‌ شهر است. راهبرد توسعه‌ شهر كاشمر نيز با هدف ايجاد بستري براي غلبه بر شكاف ميان ذي‌نفعان و توسعه‌ بلندمدت شهر در دو بعد مهم زيارتي و خدماتي برنامه‌ريزي شده ‌است، اما همكاري گروه‌هاي ذي‌نفع تابع ميزان تحقق منافع آن‌هاست كه مراحل بر‌‌نامه‌ريزي بايد به آن حساس باشد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي، روش پژوهش توصيفي-تحليلي و براساس استفاده از تكنيك گسترش عملكرد كيفيت است. اين تكنيك براي اثرگذاري خواسته‌هاي مشتريان يا ذي‌نفعان بر ويژگي‌هاي محصول استفاده مي‌شود كه طي آن نظرات ذي‌نفعان به صورت روشن و برجسته تعيين شده و برحسب اولويت براي برنامه‌ريزان مشخص مي‌شود. جامعه آماري شامل مديران نهادهاي ذي‌نفع در توسعه‌ شهري كاشمر و خبرگان برنامه‌ريزي شهري است كه پرسشنامه‌ها به صورت هدفمند ميان آن‌ها توزيع شده است. روايي به كمك گروه متخصصان تعيين شده و پايايي نيز با روش موازي كنترل شده است. طبق يافته‌ها، قابليت اجراي دسترسي ريلي و هوايي، حفظ منابع آبي و درنهايت افزايش تعاملات اقتصادي شهر با حوزه نفوذ، مهم‌ترين منافع مدنظر از ديدگاه ذي‌نفعان كليدي است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه انطباق با طرح‌هاي بالادست، پيوند برنامه به ساختار موجود و ايجاد توافق بين‌بخشي، به‌ترتيب مهم‌ترين مراحل تهيه طرح راهبرد توسعه‌ شهر هستند كه برنامه‌ريزان بايد در تحقق منافع مهم ذي‌نفعان مدنظر داشته‌باشند.