تحليل گفتمان توليد برق تجديدپذير در ايران

در اين پژوهش، براي ارزيابي وضعيت توسعۀ برق تجديدپذير در ايران، از روش تحليل گفتمان لاكلا و موفه استفاده شده است. نتايج اين پژوهش از تحليل گفتماني 131 متن نمونه شامل خبر، مصاحبه و گزارش‌هاي حاوي نقل‌قول مسئولان يا افراد صاحبنظر در حوزۀ انرژي ايران حاصل شده است. نتايج تحليل نشان داد كه از ميان سه گفتمان اصلي رقيب (گفتمان برق فسيلي، گفتمان برق تجديدپذير و گفتمان برق هسته‌اي)،‌ نزاع آشكار ميان دو گفتمان «برق فسيلي» و «برق تجديدپذير» در جريان است. گفتمان برق فسيلي كه مأموريت «تأمين انرژي كشور» را بر عهده داشته، «خودي» محسوب شده و به عنوان «برق مناسب ايران» هژمونيك شده است. گفتمان انرژي هسته‌اي نيز به دليل اهميت استراتژيك، از حمايت و جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. بنابراين دو گفتمان فسيلي و هسته‌اي، گفتمان تجديدپذير را به حاشيه رانده و آن را به «ديگري» توليد برق در ايران تبديل كرده‌اند. در تقويت گفتمان برق تجديدپذير، نقد سياست‌هاي تبعيضي در بخش فسيلي و مشكلات توليد آن از جمله آلودگي‌هاي محيط زيستي بايد مورد توجه قرار گيرد.