مقايسه تجربيات آزارديدگي و خوردن ذهن‌آگاهانه در زنان داراي شاخص توده بدني بالا با و بدون اختلال پرخوري و زنان داراي وزن بهنجار

هدف پژوهش حاضر مقايسه تجربيات آزارديدگي و خوردن ذهن ‌آگاهانه در زنان داراي شاخص توده بدني بالا با و بدون اختلال پرخوري و زنان داراي وزن بهنجار بود. اين پژوهش توصيفي، با طرح علي مقايسه ‌اي انجام گرفت. جامعه پژوهش را زنان مراجع دو مركز مشاوره تغذيه شهرستان رشت در سال 1400 تشكيل دادند. نمونه پژوهش شامل 179 آزمودني (50 زن داراي شاخص توده بدني بالا با اختلال پرخوري، 69 زن داراي شاخص توده بدني بالا بدون اختلال پرخوري و 60 زن داراي وزن طبيعي) مراجعه ‌كننده به اين دو مركز بودند كه با روش نمونه ‌گيري هدفمند انتخاب شدند. براي جمع ‌آوري داده ‌ها از پرسشنامه تشخيصي اختلالات خوردن استيك و همكاران (2000)، پرسشنامه تروماي دوران كودكي برنستاين و همكاران (2003) و پرسشنامه خوردن ذهن‌ آگاهانه فرامسون و همكاران (2009) استفاده شد. داده‌ها با تحليل كوواريانس يك و چندمتغيري به منظور كنترل سن تحليل شدند. نتايج نشان داد كه تجربيات آزارديدگي در زنان چاق و داراي اضافه ‌وزن با اختلال پرخوري بيش از زنان بدون اختلال و در هر دو گروه بيشتر از زنان داراي وزن بهنجار است. زنان گروه داراي اختلال پرخوري نمرات خوردن ذهن ‌آگاهانه كمتري نسبت به زنان بدون اختلال و هر دو گروه نمره پايين تري از زنان داراي وزن طبيعي داشتند. با توجه به يافته ‌ها، تجربيات آزارديدگي و خوردن ذهن‌ آگاهانه  نقش مهمي در آسيب شناسي چاقي، اضافه‌ وزن و اختلال پرخوري دارند. بنابراين، طراحي برنامه‌ هاي آموزشي/ درماني با هدف كاهش پيامدهاي روانشناختي آزارديدگي و آموزش تكنيك ‌هاي خوردن ذهن‌ آگاهانه، مي ‌تواند راهگشا باشد.