شاخص سازي گردشگري خلاق شهري با رويكرد ايراني اسلامي (مورد مطالعه شهر اصفهان)

گردشگري خلاق شكل جديدي از گردشگري فرهنگي است كه در آن گردشگر شبيه يك شهروند رفتار مي‌كند و به آنها اين امكان را مي دهند تا در بطن جامعه از طريق شركت فعال در كارگاه‌ها و برنامه‌هاي آموزشي بومي قابليت‌هاي خلاقانه خود را به منصه ظهور برسانند.در اين بين شاخص سازي،مي تواند قابليت ها و پتانسيل هاي خلاق يك شهر را براي خلق نوآوري بر اساس استعداد و فرهنگ آن شهر مورد ارزيابي قرار دهد و آينده آن شهر را در اين زمينه ترسيم كند،به شرط آنكه ابتدا بر اساس فرهنگ آن شهر بومي سازي شده باشند. هدف از اين پژوهش شاخص سازي گردشگري خلاق در شهرهاي ايراني اسلامي است.رويكرد حاكم، بر اساس هدف كاربردي و بر اساس ماهيت ژرفانگر،مبتني بر پرسشنامه مي باشد. در اين مقاله تلاش گرديده است تا با بررسي نظريه هاي شهر خلاق و با نگاهي خلاقانه به زير شاخص هاي آنها،در جهت بومي سازي مطابق با فرهنگ ايراني اسلامي،كوشش لازم به عمل آيد. سپس، به روش ميداني بر اساس تدوين پرسشنامه،ضريب اعتبار محتوا-(CVR) و شاخص اعتبار محتوا-(CVI) نسبت به ارزيابي و تحليل محتواي شاخص هاي اثر گذار بر ابعاد خلاقيت در گردشگري اقدام گردد.تعداد 114 زيرشاخص، به تفكيك معيارهاي اجتماعي – فرهنگي، كالبدي- فضايي، اقتصادي، سياسي،زيرساختي- رفاهي و فناوري-توسعه جهت سنجش گردشگري خلاق در شهر اصفهان ارائه گرديد. بعد از تجزيه و تحليل پرسشنامه هاي جمع آوري شده،در نهايت،از اين تعداد زيرشاخص،48 مورد به علت عدم احراز نسبت روايي محتوايي حذف و 66 زير شاخص در قالب 6 شاخص مورد تائيد قرار گرفت.