بكارگيري رويكرد گشتاور جزئي پاييني چند دوره‌اي در بهينه‌سازي سبد سرمايه‌گذاري و تأثير گشتاورهاي مختلف بر عملكرد سبد سرمايه‌گذاري

اين پژوهش باهدف ارائه مدلي جهت انتخاب بهينه سبد سرمايه‌گذاري چند دوره‌اي با نگرش گشتاور جزئي پاييني به عنوان سنجه ريسك انجام گرفته است. داده‌هاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل بازده‌هاي تاريخي شركت‌هاي موجود در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره فروردين1393 - فروردين 1398 است كه به‌صورت سبدهاي سرمايه‌گذاري 5-سهمي، 15-سهمي و 25-سهمي مورد بررسي قرار گرفته است. به منظور ايجاد سناريو در اين مطالعه از مدل تركيبي ARIMA-GARCH استفاده شد. جهت بررسي تأثير مقادير مختلف گشتاور در سنجه گشتاور جزئي پاييني بر سبدهاي سرمايه‌گذاري، از معيارهاي سنجش عملكرد كمي همچون معيار چولگي، معيار شارپ، معيار سورتينو ، معيار ترينر و معيار آلفاي جنسن استفاده گرديده است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه با افزايش گشتاور، چولگي مثبت و معيار سورتينو افزايش مي‌يابد. همچنين معيار شارپ نيز با افزايش مقدار گشتاور افزايش مي‌يابد اما بيشترين مقدار آن زماني حاصل مي‌گردد كه از واريانس به عنوان سنجه ريسك استفاده مي‌شود. بيشترين مقدار معيار ترينر زماني حاصل مي‌شود كه آلفا برابر با سه مي‌باشد. معيار آلفاي جنسن رابطه معكوسي با افزايش مقدار گشتاور دارند بدين معنا كه با افزايش مقدار گشتاور مقادير آن‌ها كاهش مي‌يابد.