افق سرمايه‌گذاري سهامداران نهادي و كوته‌بيني مديريتي

در چارچوب بازار مالي ايران و با توجه به مشكلاتي چون وجود حباب‌هاي شكننده در بورس، احتمال سقوط سهام و به‌طور خاص وجود عدم تقارن اطلاعاتي شديدي كه بين سرمايه‌گذاران وجود دارد، اغلب سرمايه‌گذاران تمايلي به ريسك كردن نداشته و ترجيح مي‌دهند بر سودآوري كوتاه‌مدت شركت‌ها تمركز كنند. اين امر باعث شده است كه مديران بسياري از شركت‌ها رويكردي كوته‌بينانه جهت تصميمات سرمايه‌گذاري را اتخاذ نمايند تا سودآوري كوتاه‌مدت شركت‌ها افزايش يابد. لذا هدف اين پژوهش بررسي تاثير افق سرمايه‌گذاري سهامداران نهادي شامل افق‌هاي سرمايه‌گذاري بلند‌مدت و كوتاه‌مدت بر كوته‌بيني مديريتي شركت‌هاي حاضر در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد. فرضيه تحقيق با استفاده از نمونه‌اي متشكل از 63 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1393 تا 1397 و با بهره‌گيري از مدل‌هاي رگرسيون لجستيك مورد آزمون قرار گرفت. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه افق‌هاي سرمايه‌گذاري بلند‌مدت سهامداران نهادي با كوته‌بيني مديريتي ارتباط منفي معناداري دارد. همچنين بر اساس نتيجه‌ فرضيه دوم مشخص گرديد افق‌هاي سرمايه‌گذاري كوتاه‌مدت، ارتباط مثبت و معناداري با كوته‌بيني مديريتي داشته و آن را تقويت مي كند.