مرور و ارزيابي نظريه‌ها و مدل‌هاي تجربي پايداري وسايل نقليه در سيلاب

دانش ارزيابي پايداري وسايل نقليه در سيلاب براي مديريت آگاهانه خطر سيل در مناطق شهري بسيار مهم است. ناپايداري خودروها در سيلاب به سه شكل ليز خوردن، شناوري و واژگوني مي‌باشد كه خسارات مالي و جاني زيادي را به همراه دارد؛ بنابراين ارزيابي پايداري وسايل نقليه در سيلاب به‌منظور اتخاذ تصميماتي براي كاهش خسارات و خطرات ناشي از آن حائز اهميت است. مطالعات معدودي در زمينه تعيين آستانه ناپايداري وسايل نقليه در سيلاب انجام شده است كه تمركز اغلب آن‌ها بر روي خودروهاي پارك شده مي‌باشد. مبحث مزبور در كشور ايران در حدي ابتدايي بوده و عملاً تاكنون كاري جدي دراين‌ارتباط صورت نگرفته است. در مقاله حاضر، مطالعات تجربي، نظري و تجربي نظري انجام ‌شده در زمينه آستانه ناپايداري خودروهاي ساكن در سيلاب در دو بخش مطالعات اوليه در سال‌هاي 1960 - 2000 و مطالعات اخير در سال‌هاي 2010 - 2020 مرور و مورد بررسي قرار مي‌گيرد. بعلاوه معيارهاي ارائه‌ شده در راهنماي بارش و رواناب استراليا به‌ عنوان منبعي كاربردي و درعين‌حال قابل ‌اعتماد براي تعيين آستانه ناپايداري شرح داده مي‌شود. مهم‌ترين دستاورد اين تحقيق، مرور اكثر پژوهش‌هاي انجام‌ شده براي پيش ‌بيني رفتار خودروها در سيلاب، تفسير و ارزيابي نقاط قوت و ضعف تحقيقات و روش‌هاي ارائه ‌شده و درنهايت معرفي روش قابل ‌استفاده در ايران و ارائه پيشنهاد‌هايي براي شروع تحقيقات كاربردي در اين زمينه در كشور مي‌باشد.