بازتاب مؤلفه‌هاي مسيحيت در نمادهاي حيواني غزليات شمس

زير ساخت هاي محيط اجتماعي درناخودآگاه هر فرد تأثير مي گذارد. با استفاده از رمزگان هاي موجود در يك محيط و فرهنگ مي توان به فضاي انديشگاني شاعران و نويسندگان دست يافت. در اين نوع رمزگان ها ارجاع متن به بيرون و محيط زندگي است؛ از ين رو با عنايت به مسيحي بودن بخشي از مردم قونيه در آن زمان و بافت فرهنگي و اجتماعي آن شهر، مي توان با بررسي اشعار مولانا، ميزان و كيفيت تأثيرگذاري فرهنگ مسيحيت را در نمادهاي حيواني غزليات شمس مورد نقد و ارزيابي قرار داد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه مهم ترين جلوه هاي مسيحيت در نمادهاي حيواني؛ مقوله هاي عروج مسيح، دم مسيحايي، غسل تعميد و باورهاي مسيحيت است، كه مولانا ازين الگوها براي بيان وگسترش انديشه هاي ناب عرفان اسلامي كمك مي گيرد. بر اين اساس عروج با الگوي بازگشت به حق، دم مسيحايي با الگوي عشق الهي و باروري، غسل تعميد با الگوي گذر و تزكيه نفس و شيطان در مسيحيت با الگوي اسلامي نفس اماره همنوايي معنايي دارد كه هر كدام ازين مفاهيم با استفاده از نمادهاي حيواني در غزليات شمس به نمايش در آمده است .