بررسي جامعه‌شناختي تأثير انواع سرمايه بر گرايش به ارتكاب جرم (مورد مطالعه: جوانان 18 تا 29 سال شهر اهواز)

در عصر حاضر يكي از موضوعاتي كه توجه انديشمندان و صاحب‌نظران علوم اجتماعي را به خود معطوف كرده است؛ گرايش به ارتكاب جرم در بين جوانان مي‌باشد. اساساً رشد و توسعه گرايش به جرم در بين قشر جوان، فرصت‌هاي مشروع جوامع را در نيل به اهداف فرهنگي به تهديد مبدل ساخته و اين امر به نوبه خود مؤلفه‌هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را به فرسايش مي‌كشاند. بر اين اساس، هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي جامعه‌شناختي تأثير انواع سرمايه بر گرايش به ارتكاب جرم در بين جوانان شهر اهواز مي‌باشد. روش پژوهش از نوع پيمايشي بوده و جامعه آماري جوانان 18 تا 29 سال شهر اهواز به تعداد 262313 نفر در سال 1399 مي‌باشد كه از اين تعداد بر اساس فرمول كوكران 383 نفر، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در تحقيق حاضر از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي استفاده شده و ابزار گرداوري داده‌ها پرسشنامه مي‌باشد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان گرايش به ارتكاب جرم در بين جوانان شهر اهواز (60/74) و در حد متوسط به پايين مي‌باشد. همچنين، يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه بين متغيرهاي سرمايه فرهنگي، سرمايه اقتصادي، سرمايه اجتماعي و گرايش به ارتكاب جرم رابطه معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد كه متغيرهاي وارد شده در مدل يعني سرمايه‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در مجموع 0/35 درصد واريانس گرايش به ارتكاب جرم را تبيين مي‌نمايند. در مقايسه با ساير متغيرهاي وارد شده در مدل، متغير سرمايه فرهنگي با ضريب بتاي (0/48) بيشترين تأثير را بر مسئله تحقيق داشته است.