طراحي الگوي روابط ساختاري رفتارهاي خطرناك براساس حساسيت هاي بين فردي با نقش ميانجي خلاقيت هيجاني در دانشجويان دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان اصفهان

مقدمـه: امروزه شيوع رفتارهاي خطرناك در جوانان به يكي از مهمترين و گسترده ترين دل نگراني هاي جوامع بشري تبديل شده است. اين پژوهش با هدف طراحي الگوي روابط ساختاري رفتارهاي خطرناك بر اساس حساسيت هاي بين فردي با نقش ميانجي خلاقيت هيجاني در دانشجويان دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان اصفهان انجام پذيرفت. روش كار: پژوهش حاضر به روش توصيفي- همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان مشغول به تحصيل در نيمسال  دوم سال تحصيلي 1400- 1399 در دانشگاه هاي آزاد اسلامي استان اصفهان بود. تعداد 384 تن از اين افراد با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه جمعيت شناختي، بررسي رفتارهاي خطرناك جوانان (Youth Risk Behavior Survey)، اندازه ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدي ((Interpersonal Sensitivity Measure و سياهه خلاقيت هيجاني (Emotional Creativity Inventory) جمع آوري شد.  روايي محتوا به روش كيفي و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفاكرونباخ اندازه گيري شد. تحليل داده ها در نرم افزارهاي اس پي اس اس نسخه 24 و پي ال اس  نسخه 3 انجام  شد.يافتـه هـا: حساسيت هاي بين فردي با خلاقيت هيجاني همبستگي معكوس و منفي  داشت (0/60- =β، 9/87=t). خلاقيت هيجاني با رفتارهاي خطرناك همبستگي معكوس و منفي  داشت (4/98 =β=-0/54، t). حساسيت هاي بين فردي با رفتارهاي خطرناك همبستگي مستقيم و مثبت داشت (5/85=β=0/41، t). در نهايت، همبستگي حساسيت بين فردي با رفتارهاي خطرناك  با تاكيد بر نقش ميانجي خلاقيت هيجاني تأييد گرديد (80/59=t). با توجه به نتايج الگو ، پيش بيني رفتارهاي خطرناك دانشجويان براساس حساسيت بين فردي با توجه به نقش واسطه اي خلاقيت هيجاني در دانشجويان از برازش مطلوب برخوردار بود. نتيجه گيري: رفتارهاي خطرناك دانشجويان براساس حساسيت بين فردي با توجه به نقش واسطه اي خلاقيت هيجاني در دانشجويان پيش بيني مي شود. لذا پيشنهاد مي شود كه با برگزاري كارگاه ها و برنامه هاي آموزشي و توليد محتواي مناسب در زمينه آگاه سازي دانشجويان و خانواده هاي آن ها و مسئولان دانشگاه ها جهت كاهش رفتارهاي پرخطر اقدام شود.