سرشت استتيكي شيوۀ توليد: خوانش ماركس با رانسير

تحقيق پيش رو واكاوي ابعاد استتيكي انديشۀ ماركس است در پرتو خوانش آن با رانسير. خوانش استتيك ماركس با رانسير ما را به نسبت ديالكتيكي حواس نزد ماركس رهنمون مي سازد؛ حواسي كه از يك سو مي توانند دستكاري و توزيع شوند و از سوي ديگر مبدل گردند به كليدي براي فرا روي از وضعيت موجود. اين صورت‌بندي را «حواس بيگانه شده و در عين حال رهايي‌بخش» مي ناميم و در تلاش ايم تا دوگانگي آن را در متن آثار ماركس به كمك مفاهيم رانسيريِ «توزيع امر محسوس» و «بازتوزيع امر محسوس» شرح دهيم تا در انتها مفهوم شيوۀ توليد را بر اساس سويه هاي استتيكي اش بازتعريف كنيم. در اين خوانش، مي توان ديد كه تمامي قلمرو امر محسوس به روي فلسفۀ ماركس گشوده است و مي توان ماركس اي را يافت كه شخصيت مستقل احساس و ادراك انسان را به رسميت مي شناسد. استتيك در اين تحقيق در معناي مشخص «علم ادراك حسي» به كار مي رود.