رابطه ناقل با منتقل اليه در قرارداد انتقال تعهد و بيمه مسئوليت با نگاهي به اصول حقوق قراردادهاي اروپا

انتقال تعهد در اصول حقوق قراردادهاي اروپا قراردادي سه طرفه بوده كه ممكن است بين متعهد اصلي با متعهد جديد نيز منعقد گردد. وجود احكام پراكنده در حقوق ايران به خصوص در فرض انعقاد قرارداد بين ناقل و منتقل اليه، نيازمند بررسي بوده كه تحقيق حاضر با هدف برطرف كردن كاستي هاي موجود قانوني و به روش توصيفي تحليلي به آن مي پردازد. نتايج تحقيق نشان مي دهد بين ناقل و منتقل اليه از سه جهت رابطه وجود دارد. اول، وجود قرارداد. انتقال تعهد حتي اگر بين ناقل و منتقل اليه ايجاد گردد نيز به جانشيني كامل متعهد جديد منجر خواهد شد، مشروط بر اينكه رضايت پيشاپيش متعهدله موجود باشد. به علاوه قرارداد مزبور بدون رضايت متعهدله نيز انتقال تعهد با جانشيني ناقص متعهد جديد را در پي خواهد داشت، همچون قرارداد بيمه مسئوليت. دوم، وجود دين. سوم، قلمرو مسئوليت انتقال يافته به منتقل اليه. در اين خصوص، اصل بر انتقال دين به منتقل اليه با همان ويژگي هاي موجود نزد متعهد اصلي است. با اين وجود، مسئوليت منتقل اليه تعهد ممكن است افزايش يا كاهش يابد، مانند بيمه مسئوليت.