سنجش رضايمندي شهروندان از فضاي سبز شهري و تاثير آن در مديريت شهري ( مطالعه موردي : شهر اروميه )

از مسائل و موضوعات مهمي كه در حوزه مطالعات شهري و برنامه ريزي شهري در سطح جهاني مطرح شده استبحث مربوط به رابطه حقوق شهروندي و مديريت شهري است. قوانين و مقررات شهري در خصوص شهروندان و احقاق وارتقاي حقوق آنان را مي توان به عنوان يكي از مهم ترين نقاط اتصال بين مديريت شهري و شهروندان قلمداد نمود. عناصراصلي مديريت شهري در پرتو قوانين و مقررات شهري ضمن تعريف نقش براي خود و ساير اعضا مي توانند شهروندان را دراداره امور مشاركت دهند و مفهوم شهروندي را محقق سازند. فضاي سبز يكي از اركان مهم زيبا سازي شهر بوده و هزينه زيباسازي محيط شهري كه با درختان ايجاد ميگردد بسيار ارزانتر از زيباسازي محيط شهري با عناصر بيجان مثل سنگ و سيمان و آهن است. شهر ها به عنوان كانون هاي تمركز فعاليت و زندگي انسان ها براي اينكه بتوانند پايداري خود را تنظيم كنند چاره اي جز پذيرش ساختار و كاركردي متاثر از سيستم هاي طبيعي ندارند . در اين ميان فضاهاي سبز شهري به عنوان جزء ضروري و لايفنك پيكره يگانه شهر ها در متابويلسم آنها نقس اساسي را دارا مي باشد كه كمبود آنها مي توانند اختلالات جدي در حيات شهرها به وجود آورد . در اين پژوهش ،اطلاعات و داده هاي مورد نياز از طريق روش كتابخانه اي و ميداني جمع آوري شده است .در اين پژوهش از نرم افزار SPSS براي منطقه مورد مطالعه استفاده شده است.