بررسي تاثير نظم اجتماعي بر هويت اجتماعي در سكونتگاههاي غير رسمي شهر اردبيل

داشتن مسكن يا سرپناهي مناسب، كه امروزه در چارچوب شهروندي تعريف مي‌شود ازجمله حقوق بنيادين شهروندان هر سرزمين به‌حساب مي‌آيد. چنين حقي در قوانين اساسي ملل عالم و ازجمله ايران به رسميت شناخته‌شده است و دولت‌ها موظف شده‌اند شرايط دستيابي خانواده‌ها به مسكن متعارف را فراهم آورند. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير نظم اجتماعي بر هويت اجتماعي در سكونتگاه‌هاي غيررسمي شهر اردبيل مي‌باشد. روش تحقيق با توجه به موضوع آن، توصيفي همبستگي است. جامعه آماري اين تحقيق ساكنين سكونتگاه‌هاي غيررسمي شهر اردبيل مي‌باشد كه طبق سرشماري سال 1395 تعداد آن‌ها برابر 60125 نفر مي‌باشد و حجم نمونه برابر 385 نفر به دست مي‌باشد. براي تجزيه‌وتحليل اطلاعات از نرم‌افزار آماري spss استفاده‌شده است و براي تحليل فرضيات از ضريب رگرسيون و آزمون T با دو گروه مستقل استفاده‌شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه نظم اجتماعي بر هويت اجتماعي در سكونتگاه‌هاي غيررسمي شهر اردبيل تأثير مثبت معني‌داري دارد و تفاوت معني‌داري بين ميانگين هويت اجتماعي افراد مهاجر و غير مهاجر وجود دارد و هويت اجتماعي مهاجرين كمتر از افراد غير مهاجر است.