بررسي و تحليل نقش شاخص‌هاي ژئومورفولوژي در مكان گزيني و توسعه فيزيكي آتي شهر (مطالعه موردي: شهر زاهدان)

پژوهش حاضر به بررسي و تحليل نقش شاخص‌هاي ژئومورفولوژي در مكان‌گزيني و توسعه فيزيكي آتي شهر زاهدان پرداخته است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي - توسعه‌اي و از لحاظ روش توصيفي– تحليلي است. اطلاعات مورد نياز پژوهش به دو صورت اسنادي و پيمايشي جمع‌آوري‌شده است. پارامترهاي در نظر گرفته‌شده براي محدوده موردمطالعه به ترتيب اولويت عبارت‌اند از شيب، فاصله از گسل، توپوگرافي، جهت شيب و كاربري اراضي. در پايان نقشه نهايي مكان‌هاي بهينه توسعه فيزيكي شهر حاصل از مدل AHP در محيط ArcGIS در پنج كلاسِ كاملاً مناسب، نسبتاً مناسب، بي‌تفاوت، نسبتاً نامناسب و كاملاً نامناسب تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه شرق شهر زاهدان به دليل قرارگيري در وضعيت شيب نامناسب كه ريزش و سقوط سنگ‌ريزه‌ها اين قسمت از شهر را تهديد مي‌كند و همچنين به دليل نزديكي به حريم گسل براي توسعه شهر مناسب نيست.پژوهش حاضر به بررسي و تحليل نقش شاخص‌هاي ژئومورفولوژي در مكان‌گزيني و توسعه فيزيكي آتي شهر زاهدان پرداخته است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي توسعه‌اي و از لحاظ روش توصيفي– تحليلي است. اطلاعات مورد نياز پژوهش به دو صورت اسنادي و پيمايشي جمع‌آوري‌شده است. پارامترهاي در نظر گرفته‌شده براي محدوده موردمطالعه به ترتيب اولويت عبارت‌اند از شيب، فاصله از گسل، توپوگرافي، جهت شيب و كاربري اراضي. در پايان نقشه نهايي مكان‌هاي بهينه توسعه فيزيكي شهر حاصل از مدل AHP در محيط ArcGIS در پنج كلاسِ كاملاً مناسب، نسبتاً مناسب، بي‌تفاوت، نسبتاً نامناسب و كاملاً نامناسب تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه شرق شهر زاهدان به دليل قرارگيري در وضعيت شيب نامناسب كه ريزش و سقوط سنگ‌ريزه‌ها اين قسمت از شهر را تهديد مي‌كند و همچنين به دليل نزديكي به حريم گسل براي توسعه شهر مناسب نيست.