تكتونيك در معماري: بررسي ماهيت دوگانه روابط تكتونيك در آثاري از معماري معاصر ايران

زمينه و هدف: نمايان كردن مفهوم يگانگي از سوي هنرمند به سايرين، نياز به فراهم آوردن تعريفي براي معماري دارد كه شاخص هاي كالبدي و ساختاري و ابزارمندي هاي زيبايي شناسانه آن را در چارچوبي معنوي بياورد. اين نوع نگرش منطبق بر مفهوم تكتونيك است. تكتونيك در معماري دو تفسير اصلي دارد: نظريه ساختار داخلي اثر هنري و تشكيل و پيوند عناصر فرم، براي دستيابي به يك هارموني. در اين مقاله دو هدف مدنظر مي‌باشد؛ اصول و معيارهاي وحدت و يگانگي اثر معماري در جهت بررسي انطباق فرم هسته‌اي و هنري و دوم، ارزيابي چهار نمونه از آثار فاخر معماري معاصركشور بر اساس اين معيارها در جهت مشخص شدن ميزان انطباق فرم هسته‌اي و هنري آن‌ها.روش بررسي:راهبرد اصلي تحقيق بر اساس هدف از نوع كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي – تحليلي است. از تكنيك تحليل سلسه‌مراتبي AHP جهت ارزيابي انطباق فرم هسته اي و فرم هنريِ نمونه ها بر اساس معيارها و هدف استفاده گرديد.يافته ها: نتايج نشان داد انطباق فرم هنري و فرم هسته اي در بناي مجلس سنا (مجلس شوراي اسلامي) نسبت به سه اثر ديگر (بناي آزادي،موزه هنرهاي معاصر و تئاتر شهر) بيشتر و در نتيجه بناي ياد شده در انطباق جنبه هاي فني - تكنيكي و جلوه هاي مفهومي - معنايي موفق تر است.بحث و نتيجه گيري: نتيجه گيري اين تحقيق، مباحثات معماري را به اين سو تشويق مي كند كه به دنبال آن باشند كه از بيان تكتونيك به عنوان ابزاري براي همسازي و يكپارچگي موضوعات زيبايي شناسانه و فن آورانه، در فرايند طراحي آثار معاصر استفاده كنند.