ارزيابي جاي پاي بوم شناختي استفاده از سوخت‌هاي فسيلي شهر اهواز

زمينه و هدف: يكي از مشكلات افزايش جمعيت در شهرها، تغييرات مداوم و آرام در آب و هواي مناطق مختلف جهان است. علت آن را مي‎توان در تغير ساختار محيط توسط انسان به نفع منابع خود، دانست. در پي اين تغييرات، غلظت اكسيد كربن، به عنوان اصلي ترين گاز گلخانه اي در جو زمين، در نوسان و رو به افزايش بوده است كه اين امر علت اصلي تغييرات آب و هوا مي‎باشد. اين پژوهش با استفاده از مفهوم ردپاي اكولوژيك، تأثيرات زيست بوم شناختي استفاده از سوخت هاي فسيلي در شهر اهواز را مورد بررسي قرار مي دهد.روش بررسي: در اين تحقيق از روش كلي ابداع ‌شده توسط ريز و وكرناگل استفاده شده است كه بر اساس آن محاسبات مربوط به رد پاي اكولوژيك به دست آمده است. اين روش محاسبه شامل مراحلي است كه در اين پژوهش براي دستيابي به هدف، از آن ها استفاده شده است. همچنين با استفاده از مطالعات كتابخانه اي و بررسي اسناد و مدارك لازم، اطلاعات كافي و مناسب براي استفاده از روش كلي ريز و وكرناگل، جمع آوري گرديده است.يافته ها: بر اساس نتايج  حاصل (1390 تا 1393) تأثيرات و ميزان جاي پاي بوم شناختي سوخت‌هاي فسيلي در سال 1390، 1391، 1392 و 1393 براي شهر اهواز به ترتيب برابر با 6/71، 11/36، 7/17 و 8/83 هكتار/ نفر مي‌باشد كه در مقايسه با ميزان سرانه جاي پاي بوم شناختي شهر در سال‌هاي ياد شده برابر با 0/0173، 0/0164، 0/015 و 0/031 در هر سال است، كه با توجه به اختلاف بين اين دو سطح مي‌توان نتيجه گرفت كه شهر اهواز در بخش مصرف سوخت‌هاي فسيلي از جاي پاي بوم شناختي منطقي برخوردار نمي‌باشد.بحث و نتيجه گيري: نتايج اوليه نشان مي دهند كه يكي از دلايل مهمي كه باعث شده بزرگي جاي پاي بوم شناختي شهر اهواز از استانداردهاي روز دنيا بيشتر باشد، بالا بودن بخش قابل‌توجهي از جمعيت براي استفاده از خودروها و عدم راه‌اندازي استفاده از كاربري‌هاي ديگر انرژي مثل نور خورشيد كه پتانسيل آن هم در منطقه وجود دارد، مي‌باشد. در اين پژوهش خلاصه ميزان جاي پاي بوم شناختي در بخش مصرف سوخت‌هاي فسيلي در شهر اهواز نشان مي‎دهد كه هرساله مسئولان شهر اهواز به چه ميزان زمين علاوه بر منابع موجود نياز دارند تا كربن حاصل از سوختن بنزين و گازوئيل كه بخشي از انرژي‌هاي مورد استفاده شهروندان را، جبران كند.