شناسايي مؤلفه‌هاي برنامه درسي سبز و ارائه الگوي مطلوب به منظور ارتقاء فرهنگ زيست محيطي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي

زمينه و هدف: برنامه درسي سبز يك برنامه عملي در جهت يادگيري پايدار، آموزش پايدار و سيستماتيك و وابسته به يكديگر است.پژوهش حاضر، با هدف طراحي و اعتبار يابي مدل مطلوب برنامه درسي سبز به منظور ارتقاء فرهنگ زيست محيطي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي درسال 1399 با استفاده از طرح پژوهش آميخته از نوع اكتشافي انجام گرفته است. روش بررسي: در بخش كيفي، از روش تحليل مضمون با رويكرد استقرايي و در بخش كمي از روش توصيفي از نوع پيمايشي استفاده شد. بر اساس مؤلفه هاي دست آمده، پرسشنامه 73 گويه اي ساخته شد. به منظور اعتبارسنجي پرسشنامه، از روايي صوري، محتوايي و روايي سازه استفاده شد. نمونه آماري در بخش كمي شامل 395 نفر از متخصصان حوزه برنامه درسي، اساتيد علوم تربيتي، معاونان و مديران آموزش و پرورش استان خراسان رضوي و همچنين اعضاي هيات علمي و متخصصان حيطه آموزش محيط زيست بودند. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از روش تحليل عاملي تاييدي و رويكرد مدل سازي معادله ساختاري كواريانس محور استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه ابزار سنجش از اعتبار عاملي برخوردار است. همچنين مقادير مربوط به برآورد ضريب آلفاي كرونباخ، به منظور سنجش همبستگي دروني مضامين پايه بالاتر از 0.7 شد، در نتيجه ابزار سنجش مربوط به اين مفاهيم از دقت اندازه گيري كافي برخوردار است. بحث و نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از تحليل مضمون منجر به طراحي مدل برنامه درسي سبز با 4 مضمون سازمان دهنده و 20 مضمون پايه گرديد.