نقش گيرنده هاي اپيوئيدي و كانابينوئيدي نوع ۱ در اثرات ضد دردي مركزي ويتامين ث در مدل درد فرماليني در موش‌هاي صحرائي

زمينه و هدف: اگرچه اثرات ضددردي ويتامين ث در برخي از مطالعات گزارش شده است، ولي اثرات ضددردي مركزي آن و مكانيسم هاي درگير تاكنون بررسي نشده است. در اين مطالعه، اثرات مركزي ويتامين ث در آزمون درد فرماليني كف پائي بررسي شد. براي پي بردن به مكانيسم اثر احتمالي اين ويتامين، از نالوكسون (آنتاگونيست اپيوئيدي) و AM251 (آنتاگونيست گيرنده هاي نوع 1 كانابينوئيدي) استفاده شد. روش ‌ها: براي تزريق داروها، در موش هاي صحرائي بيهوش شده با كتامين و گزيلازين در بطن چهارم مغز كانول راهنما قرار داده شد. درد فرماليني با تزريق زيرجلدي فرمالين (2/5٪ و به حجم 50 ميكروليتر) در كف پاي حيوان ايجاد شد و مدت زمان ليسيدن و گازگرفتن پنجه پا به عنوان شاخص درد، براي مدت يك ساعت ثبت گرديد. يافته‌ ها: يك درد دومرحله اي مشخص (مرحله اول: دقايق صفر تا 5 و مرحله دوم: دقايق 15 تا 50) به ‌دنبال تزريق كف پائي فرمالين ايجاد شد. تزريق داخل بطني مغزي ويتامين ث موجب كاهش معني ‌دار ( 0/05 p) هر دو مرحله اول و دوم درد شد. تزريق نالوكسون و AM251 به‌ تنهائي اثر معني‌ داري بر شدت درد نگذاشت، اما پيش تزريق آن ها از كاهش درد ايجاد شده توسط ويتامين ث جلوگيري كرد. همه درمان هاي ذكرشده در بالا فعاليت حركتي را تغيير ندادند. نتيجه ‌گيري: ويتامين ث احتمالاً با اثر بر مراكز مغزي پردازش ‌كننده درد موجب كاهش درد نوروژنيك و التهابي مي شود و در اين عملكرد مغزي، گيرنده ‌هاي اپيوئيدي و كانابينوئيدي ممكن است دخالت داشته باشند.