طراحي مدل رهبري مدرسۀ اجتماعي در مدارس مقطع ابتدايي: يك مطالعۀ كيفي

مدرسۀ اجتماعي، مفهومي از مدرسه به‌عنوان يك مركز در دسترس براي استفادۀ همۀ سازمان‌هاي اجتماعي و گروه‌هاي شهروند، در هفت روز هفته، دوازده ماه سال و همۀ زمان‌هاست. پژوهش حاضر با هدف ارائۀ مدل رهبري مدرسه اجتماعي در مقطع ابتدايي انجام شده است. روش پژوهش، كيفي و از تكنيك تحليل محتواي كيفي استفاده شده است. جامعۀ پژوهش شامل كليۀ مقاله‌ها، كتب، گزارش‌ها و پايان‌نامه‌ها به تعداد 150 سند بوده است كه از اين ميان 77 سند تحليل شد كه به موضوع پژوهش مرتبط‌ تر بود. به‌منظور تحليل داده‌ها از كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده شده است. اين پژوهش، براي محاسبۀ پايايي از ضريب كاپاي كوهن و براي اعتبارسنجي مدل، از معيارهاي ده‌گانۀ اشتراوس و كوربين بهره برده است. طبق نتايج پژوهش براي رهبري مدرسۀ اجتماعي، سه مقولۀ اصلي، 17زيرمقوله و 112 كد باز شناسايي شد. سه نقش اصلي رهبري مدرسۀ اجتماعي به‌عنوان، رهبري درون مدرسه، اجتماع و ميانجي شناسايي شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش، رهبر مدرسۀ اجتماعي با داشتن مهارت‌هاي ارتباطي و تشريك مساعي، ساختار تصميم‌گيري را به‌سوي يك رهبري جمعي و تيمي تغيير مي‌دهد؛ همچنين براي به ارمغان آوردن يك استراتژي موفق مدرسۀ اجتماعي، نياز به تغيير در ساختارها، شيوه‌ها و مشاركت‌هاي موجود در مدرسه و درنتيجه تغيير در رهبري سنتي آن است؛ زيرا انتظارات از مدارس و مديران مدرسه در حال تغيير است.