بررسي حقوقي انعطاف پذيري تعهدات چارتركننده در فرم هاي ‏پركاربرد استاندارد چارتر حمل سفري نفت خام

اين نوشتار با در نظر گرفتن پيچيدگي هاي صنعت حمل ونقل دريايي نفت خام از يك سو و محدوديت هاي سنتي قراردادهاي چارتر سفري حمل دريايي نفت خام از ديگر سو، با بررسي فرم هاي پركاربرد حمل سفري نفت خام شركت هاي بزرگ نفتي به دنبال پاسخ دادن به اين پرسش است كه فرم هاي رايج استاندارد حمل دريايي نفت خام مورد بررسي، چه تأئيري بر تعهدات حقوقي چارتركننده‌ قرارداد سفري حمل دريايي نفت خام داشته و آزادي عمل و انعطاف قراردادي به نفع آنان، ايجاد كرده اند يا خير؟ بررسي نمونه هاي استاندارد رايج قراردادهاي چارتر مانند BPVOY4، SHELLVOY6 وExxonMobil VOY2005  بيانگر آن است كه تعهدات چارتركنندگان فرم هاي قراردادي استاندارد بررسي شده، در پرتو قدرت چانه زني بالاي آنان، به دلايلي ازجمله قيمت بالاتر نفت خام در مقايسه با قيمت ساير كالاها و حتي قيمت نفت كش ها و ويژگي راهبردي اين كالا در تجارت جهاني از چهارچوب هاي سختگيرانه‌ سنتي خود فاصله گرفته و به نفع چارتركنندگان انعطاف پذيرتر شده است.