بررسي اثر مادون‌ قرمز بر برخي ويژگي‌هاي فيزيكي و حسي پاپكورن

هدف اصلي اين مطالعه بررسي اثر پرتودهي مادون قرمز (IR) بر فرآيند توليد پاپكورن‌‌ در سه سطح توان W 350، 450 و 550 و سه سطح فاصله نمونه‌ها از منبع تابشي cm 10، 20 و 30 بر برخي ويژگي‌هاي فيزيكي و حسي پاپكورن (خواص پاپينگ، ارزيابي حسي، مورفولوژي سطحي (SEM)، و پروفايل دمايي) بود. مشاهده شد كه با افزايش توان IR و كاهش فاصله نمونه‌ها از منبع تابش مادون قرمز، ميزان بازده پاپينگ، نرخ انبساط حجم و درصد پاپينگ به طور معني داري افزايش يافت (P 0.05)، و آغاز پاپينگ، باقيمانده حجيم‌ شده‌ها و دانسيته حجمي به طور معني داري كاهش يافت (P 0.05). در آناليز SEM، بافت پاپكورن‌هاي توليد شده توسط IR پس از افزايش حجم و تغيير در ساختار نشاسته نمونه‌ها، به شكل لانه زنبوري تبديل شده و همين عامل باعث افزايش حجم نشاسته نمونه‌ها شده و به طبع افزايش حجم كلي نمونه‌ها پس از انجام فرآيند توليد پاپكورن توسط IR رخ داده است. مشخص شد كه در‌ پاپكورن‌هاي توليد شده توسط IR با كاهش فاصله نمونه از منبع و افزايش توان IR، اندازه حفره‌ها افزايش مي‌يابد يا به عبارت ديگر تعداد حفره‌ها در هر واحد سطح كاهش مي‌يابد. بالاترين دما در نمونه‌هاي توليد شده در توان IR W 550 و فاصله cm 10 به ميزان C° 274 اندازه‌گيري شد. بيشترين امتياز ارزيابي حسي متعلق به نمونه هاي توليد شده در توان IR W 550 و فاصله 10 cm بود. طبق نتايج به دست آمده، فرآيند پاپينگ با فناوري IR داراي كارايي بالا به منظور توليد پاپكورن است.