ارزيابي شاخص هاي ژئومورفولوژي نظامي منطقه جاسك و تاثير آن برپهنه بندي دفاع سرزميني

تاريخ جنگ‌ها نشان داده كه ژئومورفولوژي از وسيع‌ترين تا كوچك‌ترين مقياس سرزميني در سطح استراتژيكي و تاكتيكي، رويكردي اثرگذار بر دفاع سرزميني به دنبال دارد. عوامل محيطي از جمله ژئومورفولوژي اساساً اين الگو را ايجاد مي‌كنند كه نيروهاي نظامي بايد بر اساس آن بيانديشند، طرح‌ريزي نمايند و تصميم بگيرند تا بهترين استراتژي را انتخاب و اجرا نمايند. هدف اين تحقيق، ارزيابي شاخص‌هاي ژئومورفولوژي نظامي منطقه جاسك و تاثير آنها بر پهنه‌بندي دفاع سرزميني در آن منطقه است. در اين راستا تعداد 15 عامل تاثيرگذار مورد بررسي، تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي دستيابي به اهداف تحقيق، 17 پرسشنامه تدوين و از نظر كارشناسان خبره در حوزه دفاعي و ژئومورفولوژيكي استفاده شد. براي وزن‌دهي عامل‌ها و تشكيل سوپر ماتريس‌ها از نرم افزار Super Decision و در ترسيم لايه‌ها و فازي‌سازي آنها از نرم افزار ARC GIS و مدل FANP استفاده شد. براي تهيه نقشه پهنه‌بندي ژئومورفولوژي دفاعي، پهنه‌بندي منطقه در 5 پهنه دفاعي از بسيار نامناسب تا بسيار مناسب تعريف شد. نتايج نشان داد؛ پهنه‌هاي مناسب و بسيار مناسب از شرق كوه مبارك در غرب منطقه تا ليردف و بياهي در شرق آن، پهنه‌هاي مناسب و بسيار مناسب در امتداد ارتفاعات و مناطق كوهستاني به‌صورت منفرد و مجرا و مناطق بسيار نامناسب، نامناسب و نسبتا نامناسب در امتداد مسيل‌هاي طغياني و سيلابي، مناطق هموار و سطوح عارضه‌دار با رخنمون‌هاي سنگي ديده مي‌شود كه فاقد هر گونه پوشش گياهي مي‌باشند و آسيب‌پذيري و افزايش ديدباني دشمن را به دنبال دارد.