نقد و بررسي كاربست نظريه نايدا در ارزيابي ترجمه‌هاي قرآن

نزديك به يك دهه است كه نظريات ترجمه به ارزيابي ترجمه‌هاي قرآن راه پيدا كرده‌اند. هدف از انتخاب چارچوب نظري براي پژوهش، نظام‌مند شدن نقد و بررسي است تا از نقدهاي پراكنده و سليقه‌اي اجتناب شود، اما ديده مي‌شود كه در مواردي ناقدان از چارچوب نظريه خارج شده‌اند و يا فهم نادرستي از نظريه داشته‌اند و مطابق آن فهم نادرست به نقد ترجمه پرداخته‌اند. پژوهش حاضر به منظور بررسي اين ارزيابي‌ها با روش توصيفي - تحليلي آميخته با نقد، پنج پژوهش‌ مبتني بر نظريه نايدا را در زمينه نقد قرآن به عنوان مطالعه موردي، مورد بررسي قرار داده تا لغزشگاه‌هاي پژوهشگران را در كاربست اين نظريه بررسي كند. اين پژوهش نشان مي‌دهد ناقدان گاه در فهم معناي معادل صوري و پويا دچار اشتباه شده‌اند و مصاديق آن را به اشتباه در ترجمه‌ها يافته‌اند. در مواردي نيز با وجود اينكه نظريه نايدا را مبناي نقد خود قرار داده‌اند، اما نقد همچنان در مسيري متفاوت از اين چارچوب حركت كرده كه در مواردي علت اين امر به عدم تناسب چارچوب نظري با داده‌هاي تحقيق برمي‌گردد.