جايگاه سازمان ملل متحد در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران

در نظام جهاني كنوني، يكي از مؤثرترين بازيگران تعيين كننده در روند مديريت جهاني، سازمانهاي بين المللي محسوب مي شوند. اين مسئله متأثر از اهميت اين سازمانها در قاعده مند كردن مناسبات بين الملل، ارتقاء تعاملات جوامع بشري، قانونگذاري بين المللي، حل وفصل مسالمت آميز اختلافات و نظارت اين سازمانها بر عملكرد دولتها است.تنها سازمان بين المللي متشكل از تمام كشورها، سازمان ملل متحد ميباشد كه هدف آن ايجاد صلح و آرامش در روابط بين الملل و ميان كشورها ميباشد. جمهوري اسلامي ايران از اولين كشورهايي بوده است كه از ابتداي تأسيس سازمان ملل به عضويت آن در آمده است؛ رويكرد نقادانه به ساختار و اقدامات اين سازمان از سوي ايران و برخي ديگر كشورها، در دهه هاي اخير موضوعي بوده است كه در سياست خارجي اين كشورها، دنبال شده است. از اين رو پژوهش حاضر درصدد تبيين جايگاه سازمان ملل متحد در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران ميباشد؛بنابراين اين سوال اصلي مطرح مي شود كه در سياست خارجي ج.ا.ايران، جايگاه سازمان ملل متحد چگونه است؟ براي رسيدن به پاسخ اين سوال، از روش پژوهش توصيفي تحليلي و با استفاده از ابزار گردآوري كتابخانه اي و سايتهاي اينترنتي استفاده شده است. نتايج يافته هاي پژوهش نشان مي دهند كه از ابتداي شكل گيري ج.ا. ايران، رويكرد انقلابي و راديكالي به اقدامات و ساختار سازمان ملل در سياست خارجي كشور وجود داشته است و اين رويكرد بر ديگر رويكردها و استراتژيهاي دنبال شده غالب بوده وهمواره روابط ايران و سازمان ملل متحد، به دور از يك تعامل پايدار بوده است.