شناسايي عوامل مرتبط با شدت تصادفات معابر بزرگراهي

زمينه و هدف: تجزيه و تحليل پارامترهايي كه باعث وقوع تصادفات مي‌شوند، مي‌تواند به بهبود ترافيك كمك كند. در سال 1399، تعداد 584 فوت ناشي از تصادفات وسايل نقليه در كلان‌شهر تهران ثبت شده است. از اين تعداد، 67درصد از تلفات در بزرگراه ها و 33درصد در ساير معابر شهري رخ داده است. پژوهش‌گران بسياري به تحليل و بررسي علل و شدت تصادفات پرداخته‌اند تا با ارائة راه‌كارهاي مناسب به كاهش اين خسارات كمك كنند. هدف اصلي اين مطالعه، تعيين عوامل مرتبط با شدت تصادفاتي است كه در بزرگراه‌هاي كلان‌شهر تهران رخ داده است.روش:  اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش‌هاي كمي گردآوري داده‌ها، توصيفي مقطعي است. گردآوري اطلاعات موردنياز از طريق مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني و استفاده از داده‌هاي آماري مربوطه انجام گرفته است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار تصادفات به‌وقوع‌پيوسته در ده بزرگراه منتخب شهر تهران استفاده شده است. به‌منظور شناسايي عوامل موثر بر شدت تصادفات معابر بزرگراهي، مدل رگرسيون لجستيك دودويي و 90852 داده واقعي تصادفات در بازه زماني سال هاي 1390 تا 1399 به كار گرفته شدند و تحليل حساسيت عوامل شناسايي‌شده نيز انجام شد.يافته‌ها: يافته‌هاي  تحقيق نشان داد، احتمال وقوع تصادفات جرحي از ساعت 12 ظهر تا 4 عصر با 8/57درصد بيشتر از ساير بازه‌هاي زماني است. تصادفات در روزهاي هفته سه برابر بيشتر نسبت به تصادفات آخر هفته‌ها منجر به جرح مي‌شوند. وقتي عوامل ديگر در حد متوسط ​​خود نگه داشته شدند، تصادفات مربوط به موتورسيكلت‌ها 7/79درصد احتمال آسيب ديدگي داشتند. معلوم شد كه نقش سرعت در تصادفات 13 برابر بيشتر از نقص فني وسيله‌نقليه است.نتيجه‌گيري: در نتيجه اين تحقيق مديريت شهري مي‌تواند اقدامات مختلفي را براي بهبود ايمني ترافيك انجام دهد، ازجمله اين اقدامات، كاهش سرعت، تشويق استفاده از كلاه ايمني براي موتورسواران و تصميم‌گيري آگاهانه در ايجاد مناطق با محدوديت سرعت در بزرگراه‌ها است.