ارائه چهارچوب مفهومي جديد براي ارزيابي ايمني ريلي مناطق راه‌آهن با تأكيد بر ظرفيت و توانمندي‌هاي هر منطقه

ارائه يك ديد جامع نسبت به وضعيت ايمني واحدهاي مكاني ريلي مشابه در مقياس كلان (مانند مناطق راه‌آهن موجود در كشور)، يك گام اوليه اما بسيار مهم براي شناسايي سياست‌هايي است كه مي‌تواند به تسريع روند پيشرفت در بهبود ايمني ريلي كمك كند. معمولاً در مطالعات قبلي بيشتر به ارزيابي مناطق ريلي راه‌آهن بوده‌اند به‌گونه‌اي كه شاخص‌هاي مربوط به ايمني بخشي از اين ارزيابي بوده‌اند، درحالي‌كه هدف مطالعه حاضر ارائه يك رويكرد جديد براي ارزيابي ايمني ريلي مناطق راه‌آهن به‌تنهايي با تأكيد بر ظرفيت و توانمندي هر منطقه هست. در اين رويكرد با لحاظ نمودن وجوه مختلف عوامل مؤثر بر ايمني ريلي، به‌خصوص ظرفيت و توانمندي هر منطقه، مقايسه‌اي منصفانه‌تر در مورد وضعيت ايمني ريلي مناطق راه‌آهن انجام‌شده است. بنابراين در راستاي اين هدف، ابتدا يك چهارچوب مفهومي در ارتباط با متغيرهاي مؤثر بر ايمني و با در نظر گرفتن ظرفيت و توانمندي هر منطقه توسعه داده شد. در ادامه با استفاده از مطالعات پيشين، معيارهاي موردنياز جهت پياده‌سازي اين چهارچوب مفهومي، انتخاب گرديد. در گام بعد جهت ارزيابي ايمني ريلي 20 منطقه راه‌آهن كشور در قالب چهارچوب مفهومي ارائه‌شده، مدل تحليل پوششي داده‌ها (DEA) به كار گرفته شد. در اين ارزيابي از داده‌هاي سال 1398 مناطق راه‌آهن استفاده گرديد.با توجه به اينكه در اين ارزيابي بعضي از مناطق فوق كارا شدند، كار آيي اندرسون پترسون نيز براي مناطق ريلي راه‌آهن محاسبه گرديد. نتايج اين مدل نشان داد كه منطقه 1 بهترين كار آيي و منطقه 20 كمترين كار آيي در زمينه ايمني ريلي در سال 1398 داشته‌اند. در انتها نيز جوامع مرجع براي هر منطقه راه‌آهن در اين ارزيابي مشخص و همچنين پيشنهاد‌هايي جهت بهتر شدن عملكرد هر منطقه در زمينه ايمني داده شد.