بررسي اهميت بافت در پژوهشهاي ادبي

بافت زمينه زباني، محيطي، زماني و مكاني است كه متن در آن آفريده، درك و تفسير مي‌شود. متن بدون بافت ناقص است. واژه يا عبارت در هر بافت معنايي متفاوت با همان واژه در بافتي ديگر دارد. همچنين، بسياري از استعاره‌ها، كنايه‌ها و طنزها به سبب عدم دريافت بافت واقعي مورد نظر نويسنده نايافته مانده يا درست دريافت نشده‌اند. بافت در بلاغات سنتي با نامهاي «سياق كلام»، «مقتضاي حال»، «شأن نزول» و... معرفي شده است، و در زبان‌شناسي در مبحث تحليل گفتمان، همگام با مباحث زباني پيش رفته است. در اين پژوهش تلاش شده است به اين پرسشها پاسخ داده شود: بافت چيست؟ از چه رو بررسي بافت در متن ضرورت دارد؟ تقسيم‌بنديهاي بافت كدام است؟ بافت بر دو نوع زباني و غيرزباني است. بافت زباني فضايي است كه جمله در آن قرار گرفته است و با توجه به قبل و بعد آن فهميده مي‌شود. بافت غيرزباني بافت فرهنگي و بافت موقعيت است و همه عوامل برون‌زباني را دربرمي‌گيرد كه متن با آنها فهميده مي‌شود. در هر بخش از مقاله، كوشش شده است به نقش گونه‌هاي بافت در تحليل متن و نقد ادبي اشاره شود.