رابطه ساده و چندگانه اجتناب تجربه‌اي و مهارت‌هاي ارتباطي با ابرازگري هيجاني در زنان متأهل شهر بندرعباس در سال 1401: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: ابرازگري هيجاني ركن مهمي از يك رابطه سالم و پويا مي باشد. بنابراين شناخت عوامل مؤثر بر ابرازگري هيجاني در زنان متأهل امري ضروري است. در نتيجه پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه ساده و چندگانه اجتناب تجربه اي و مهارت هاي ارتباطي با ابرازگري هيجاني در زنان متأهل شهر بندرعباس در سال ۱۴۰۱ انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه زنان متأهل شهر بندرعباس در سال 1401 بودند كه حداقل 3 سال از مدت ازدواج آنان سپري شده است كه از ميان آن ها ۲۰۵ نفر به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسش نامه ابرازگري هيجاني، پرسش نامه اجتناب تجربه اي و پرسش نامه مهارت هاي ارتباطي بود. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي Pearson و رگرسيون خطي چندگانه به شيوه هم زمان تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه ابرازگري هيجاني با اجتناب تجربه اي (P 0/001, r=0/19)همبستگي منفي و معني دارد. اما ابرازگري هيجاني با مهارت هاي ارتباطي گوش دادن (P 0/001, r=0/18) و بينش نسبت به فرآيند ارتباط (P 0/001, r=0/21) همبستگي مثبت و معني داري دارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد 34 درصد از كل واريانس ابرازگري هيجاني به وسيله اجتناب تجربه اي و مهارت هاي ارتباطي گوش دادن و بينش نسبت به فرآيند ارتباط تبيين مي شود. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه عوامل اجتناب تجربه اي كم‌تر و مهارت هاي ارتباطي گوش دادن فعال و بينش نسبت به فرآيند نقش مهم و تأثيرگذاري بر ميزان ابرازگري هيجاني در زنان متأهل دارد. لذا بررسي دقيق تأثيرات ناشي از اين عوامل احتمالاً به متخصصان مشاوره و روان شناسي كمك كاربردي در برنامه هاي مداخله و مشاوره خواهد كرد.