بررسي تمايزها و تشابه هاي سوگيري توجه در افراد مبتلا به اختلال دوقطبي نوع II و افراد مبتلا به اختلال شخصيت مرزي

سابقه و هدف: مرز بين اختلال دو قطبي و اختلال شخصيت مرزي همواره بحث برانگيز بوده است. علي‌رغم اهميت موضوع، مطالعات اندكي به‌طور مستقيم اين دو گروه از بيماران را مقايسه كرده‌اند. هدف اين مطالعه مقايسه نيمرخ شناختي بيماران مبتلا به اختلال دو قطبي و شخصيت مرزي از منظر سوگيري توجه بود.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه علي مقايسه‌اي، سوگيري توجه در 52 بيمار مبتلا به اختلال دو قطبي نوع II و 50 بيمار مبتلا به اختلال شخصيت مرزي مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي روان‌شناختي و روان‌شناسي شهرستان بابل، ارزيابي و با گروه كنترل سالم (50 نفر از كادر درمان) مقايسه شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده از آزمون رايانه‌اي تكليف شناختي كاوش نقطه (Dotprobe) و پرسشنامه درجه‌بندي مانياي يانگ با روش آماري تي مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين سني و جنسيت (زن، مرد) گروه‌هاي نمونه اختلالات دوقطبي II 1/73 ±25/00 سال، (52 ،48) درصد و شخصيت مرزي 2/87 ±27/33 سال، (61، 39) درصد و گروه كنترل سالم 2/34 ±26/47 سال،(50 ،50 ) درصد بود. بر اساس يافته‌ها، ميانگين نمرات و انحراف استاندارد سوگيري توجه در افراد سالم و افراد مبتلا به اختلالات دوقطبي II و مرزي به ترتيب برابر 6/57 ±11/36(0/0012=P)، 6/85 ±19/67 (0/0025=P) و 5/85 ±16/ 26 (0/003=P) بود.استنتاج: هر دو گروه باليني در تكاليف سوگيري توجه عملكرد ضعيف‌تري نسبت به گروه كنترل سالم داشتند. بيماران مبتلا به اختلال دو قطبي نقص‌هاي بيش‌تري را در سوگيري توجه نسبت به بيماران اختلال شخصيت مرزي و كنترل سالم نشان دادند. اين تفاوت‌ها، پيشنهاد مي‌كند كه ابعاد شناختي ممكن است به روشن‌سازي مرزهاي بين اين دو اختلال كمك كنند.