پراكندگي و آلودگي يون‌ها و عناصر فرعي در منابع آب دشت ساردوئيه، استان كرمان

اين پژوهش به بررسي آلودگي برخي عناصر نادر و يون‌ها‌ي فرعي در 43 محل از منابع آب‌زيرزميني و سطحي در منطقه ساردوئيه در استان كرمان مي‌پردازد. در اين منطقه با دلائل عدم وجود شرايط مناسب ژئوشيميايي، ناهمگني در تركيب سنگ‌شناسي منطقه و خروج آب زيرزميني از آبخوان‌هاي سنگي متعدد همبستگي بالايي بين غلظت عناصر ديده نمي‌شود. همچنين عامل انحلال كاني‌هاي با خاصيت انحلال‌پذيري بالا و فعاليت هاي كشاورزي عوامل تاثير‌گذار در وجود عناصر و يون‌هاي فرعي هستند. غلظت Cu، B، NO3 و Mn در همه نقاط كمتر از حد استاندارد بهداشت آب آشاميدني مي‌باشند و آلودگي با اين عناصر دركل منطقه وجود ندارد. غلظت Ba در تمام مناطق به جز در دو چشمه آبگرم كمتر از حد استاندارد آب آشاميدني است. غلظت Fe در تمام مناطق به جز در يكي از محل‌هاي رودخانه كمتر از حد استاندارد آب است. مقدار فلورايد در محل چشمه SP1 و دو چشمه آبگرم بيش از حد استاندارد ديده‌مي‌شود. در حاليكه آلومينوم در برخي نمونه‌ها غلظت كمتر از حد استاندارد آب دارد. با استفاده از انديس آلودگي مي‌توان گفت كه منابع آب سطحي و زيرزميني منطقه مورد مطالعه از سطح آلودگي متوسطي برخوردار هستند. با توجه به ارزيابي مصرف نيترات و فلورايد موجود در منابع آب بعنوان آب آشاميدني براي سه گروه سني ( بزرگسالان، كودكان و نوزادان) مشاهده مي‌شود كه مصرف آب در طي يك سال از لحاظ نيترات هيچ خطري براي هيچ گروه سني ندارد. در حاليكه باتوجه به فلورايد، مصرف منابع آب بيشتر از دو سال در اكثر نمونه‌ها براي سلامتي مضر است.