ارائه مدل نگرش كارآفرينانه در بخش دولتي با رويكرد تحليل كيفي

در سال‌هاي اخير تلاش‌هاي كارآفريني در بخش دولتي نسبت به ساير رويكردها كمتر مورد توجه قرار گرفته است. از اين‌رو هدف اين تحقيق ارائه مدل نگرش كارآفرينانه در بخش دولتي مي‌باشد. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي بوده كه با رويكرد كيفي انجام شده است. تيم مشاركت‌كننده در اين پژوهش شامل خبرگان مؤسسه كار و تأمين اجتماعي و مديران اداره كل تعاون، كار و رفاه اجتماعي استان گلستان مي‌باشند، كه به روش هدفنمد انتخاب گرديدند. در مصاحبه با خبره 19ام به‌دليل اضافه نشدن مفاهيم جديد، فرايند مصاحبه به اشباع رسيد. يافته‌هاي پژوهش نشان‌دهنده هشت مؤلفه بوده كه مؤلفه‌ مديريت عملكرد كارآفرينانه در سطح اول، مديريت كارآفرينانه و فرهنگ كارآفرينانه در سطح دوم، چشم‌انداز كارآفرينانه، تفكر استراتژيك كارآفرينانه و نگرش كارآفرينانه در سطح سوم و پشتيباني حاكميت و زيرساخت‌‌هاي كارآفرينانه در سطح چهارم قرار دارند. عناصر سطح چهار يعني «پشتيباني حاكميت» و «زيرساخت‌هاي كارآفرينانه سازمان» بيشترين تأثير را در تعيين نگرش كارآفرينانه دارند. اين عناصر بر «چشم‌انداز كارآفرينانه»، «نگرش كارآفرينانه» و «تفكر استراتژيك كارآفرينانه» اثر مي‌گذارند. اين عوامل نيز به نوبه خود بر «مديريت كارآفرينانه» و «فرهنگ كارآفرينانه» تأثير مي‌گذارند. در نهايت نيز اين مدل به «عملكرد كارآفرينانه» منجر مي‌شود. لذا دولت يا سازمان‌هاي دولتي بايد برنامه‌هاي آموزشي خاص در خصوص تفكرگرا بودن مي‌تواند با تغيير بينش و نگرش افراد و تجهيز آنها به دانش و مهارت‌هاي خاص، يك كارآفرين بالقوه را به كارآفرين بالفعل تبديل كند.