بررسي آلودگي هواي شهر تهران براساس ويژگي‌هاي باد و بارش

با هدف بررسي نقش باد و بارش بر ميزان آلودگي هوا در كلان‌شهر تهران از داده‌هاي روزانه NO2 ماهواره سنتينل و داده‌هاي روزانه باد و بارش ايستگاه مهرآباد طي بازه زماني 1آگوست 2018 تا 31دسامبر 2021 استفاده شد. براي بررسي ارتباط داده‌هاي بارش و باد با آلودگي هوا از روش همبستگي و جهت بررسي وجود تفاوت معناداري در ميزان آلودگي هوا در شرايط متفاوت بارش و باد از آزمون t بهره گرفته شد. نتايج نشان داد، واريانس و ميانگين NO2 روزهاي بارشي و روزهاي بدون بارش برابر نيست و در روزهاي بارشي 31/06% مقدار آلودگي هوا كاهش مي‌يابد. ميانگين آلودگي هوا در روزهاي بارشي كمتر از روزهاي بدون بارش است اما قانونمندي خاصي ميان مقدار بارش و كاهش آلودگي هوا مشاهده نشد. نتايج نشان داد، افزايش سرعت باد تا 2.5متر برثانيه سبب كاهش ميزان آلودگي هوا مي‌شود، اما سرعت‌هاي بيشتر از آن لزوماً كاهش بيشتر آلودگي را درپي نخواهد داشت. واريانس و ميانگين NO2 در روزهاي باسرعت باد بيشتر و كمتراز 2.5متر برثانيه برابر نيست. در سرعت بيش از 2.5متر برثانيه، مقدار آلودگي هوا 59.25% با اطمينان 99درصد كاهش مي‌يابد. نتايج مشخص ساخت اثر باد در كاهش آلودگي هواي تهران بيش از بارش بوده و ارتباط قانونمندتري با آلودگي هوا نشان مي‌دهد.