نقش ملاتونين بر خصوصيات پس از برداشت ميوه گيلاس رقم ’سياه مشهد‘ طي دوره انبارماني

ميوه گيلاس داراي ارزش غذايي بالايي بوده و به دليل طعم و مزه مطلوب، و ظاهر جذاب از اهميت بالايي برخوردار است. اين ميوه به دليل حساس بودن به صدمات حمل و نقل، كاهش رطوبت و فساد پذير بودن عمر انبارماني بسيار كوتاهي دارد. ميوه گيلاس پس از برداشت، به سرعت دچار زوال شده و در برخي موارد به دليل مدت زمان انتقال و بازاريابي، با كيفيت مناسب به دست مصرف كنندگان نمي‌رسد. بنابراين استفاده از تركيبات طبيعي جهت افزايش ماندگاري و حفظ كيفيت آن ضروري به نظر مي رسد. در پژوهش حاضر تيمار غوطه وري ملاتونين به مدت 15 دقيقه در چهار سطح صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 ميكرومولار به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار بر روي ميوه‌ گيلاس رقم ’سياه مشهد‘ اعمال شد و ميوه ها در سردخانه در دماي 1±5 درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي 85 درصد به مدت 35 روز نگهداري شدند. پارامترهايي مانند كاهش وزن، اسيديته قابل تيتراسيون، اسيدهاي آلي، مواد جامد محلول، آنتي اكسيدان (DPPH)، تركيبات فنلي، محتواي آنتوسيانين، فعاليت آنزيم‌ هاي پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز به مدت پنج هفته بررسي شدند. نتايج نشان داد ميوه ‌هاي تيمار شده با ملاتونين در غلظت200 ميكرومولار نسبت به ساير تيمارها و شاهد، ميزان (40 درصد) كاهش وزن كمتري داشتند و همچنين در اين ميوه ها ميزان تركيبات فنلي (25 ميلي‌گرم بر صد گرم وزن تر اسيد گاليك)، مواد جامد محلول (4 درصد بريكس) و فعاليت آنزيم ‌هاي پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز (20 واحد بر ميلي گرم پروتئين) افزايش يافتند. تركيب ملاتونين خاصيت آنتي اكسيداني بالايي داشته و قادر است مانند يك تركيب محافظت كننده عمل كرده و راديكال هاي آزاد را مهار نمايد. در اين پژوهش ديده شد غلظت200 ميكرومولار توانسته است عمر انبارداري ميوه گيلاس را با حفظ خواص آنتي اكسيداني بالا برده و كيفيت را بهبود بخشد.